sözlük yazarlarının en çok utandığı anılar

geçen istanbuldan günübirlik turla edirneye gittik,
güzel sanatların oraya varınca rehber mimar kemalettinin resmini göstermek için yirmi lirası olan var mı dedi
ben de iki onluk olur mu deyiverdim,
sonra tüm gurup şok, uta.n.ç verici oldu

bana çok oluyor valla hangisini yazayım bilemedim. en çok başıma gelen yorulmuşsam başka bir dil konuşmak zorundaysam araya türkçe kelimeler sıkıştırmak, karşıdakinin boş boş bakması istiklal marşı kapanış.(bkz: swh)

vatan emniyet' in arkasında tarihi çok meşhur büyük bir camii var , devasa ahşap kapılı. 1 ay önce onun 20 m. kadar yakınında bekliyordum aracın içinde tuvaletim geldi. camiinin girişinde hafif rampalı merdivenler var kapıdan girince de hemen solda tuvaletler var ve asıl avluya çıkmak için merdivenler devam ediyor. ana kapıdan geçip tuvaletlere girdim hemen, oldukça büyük ve bakımlı idi. tertemizdi ne yalan. 7-8 dk. sonra kabinde iken önce sesler duydum sonra sesler netleşti 2 kadın girmişti içeri. işim bitti çıkamıyorum ses de çıkarmıyorum ki çeker giderler elbet diye ama içeride bunaldım , dedim bir çırpıda çıkar giderim. hani eyvah sıçtım deriz ya sıçmanın da tam mekansal karşılığında sıkıştım.

kadınlar sohbet ediyorlar dedikodu yapıyorlar kuaför gibi ortam kurdular. keyifleri yerinde la havle. çıkmamla kadınlardan birisi ile yüz yüze geldik. neyse ki çığlık atmadı '' ne arıyorsun burada!! '' dedi ama kadındaki gerginlik ve korkuyu gördüm. kadınlar kısmı mı ki burası diyebildim. ''evet görmedin mi '' dedi bunu derken geriye doğru gözünü benden ayırmadan gitmeye başladı diğer kadın da korktu ve tuvaletin 20 m. kadar uzaktaki ucuna doğru geri geri ilerledi. '' hanımefendi bakın inanın kadınlar tarafı olduğunu görmedim hemen çıkıyorum özür dilerim '' derken bir yandan da ellerimi yıkıyorum te allahım ya. neyse fişekledim çıktım.

ilk karşılaşma anındaki utançla birlikte ve sapık damgası yeme korkusunu da yaşadım o anlarda. bağırsalar cemaat duysa gel de derdini anlat. sonuçta orası fatih ve tarikatların merkezi. kadınlar neyse ki abartmadılar da çektim gittim.

istemediğim bir şekilde anlaşıldığım ve kendimi ifade etmeme izin verilmediği zamanlar. yerin dibine girmek istiyorum o anlarda.

annem sansürün olmadığı 90'lı yıllarda beni show tv'de erotik film izlerken yakalamıştı.çok kötü olmuştum.

benimkiler hep evlendikten sonra yaşandı.
utandıklarım da, şaşırdıklarım da, pişman olduklarım da.
öyle farklı yetişmiş, kafalar öyle farklı ki, bana normal gelen ne varsa onlara uçurum.
her seferinde bir pişmanlık, bir şaşkınlık...

kıza bilgisayar kasasından kasıtla kasan güzelmiş demiştim.