sözlükte ifşaların olduğu alengirli işlerin döndüğü zamanlar

sözlüğün ilk zamanlarıdır. kimin eli kimin cebinde belli değildi. hatta öyle ki şimdilerde mutluluğuyla millete nispet yapan tipler gece yarılarına kadar tuhaf tuhaf işler peşindeydiler. neyse ki su aktı yolunu buldu.*

gene dedikoduyu kaçırmışım. gene ben bunlara yetişememişim. en son neden ben duyuyorum yoksa ben baba mıyım?

güzel günlerdi hic atraksiyon eksik olmuyordu ama her guzel şey gibi onun da sonu geldi.

nolur şurada kimler gruplar düzenliyor * kim kimin evli karısı-kocasıyla beraber, kim escortluk peşinde, kim evli barklı kız babası olmasına rağmen milletten nude istiyor falan birileri çıkıp açıklasa.

sözlüğün ve yazarların acemilik zamanlarıydı. şimdi alasının döndüğüne eminim. lakin kimse pek açık vermiyor. yine de, seven kalplerin sesleri susmuyor arkadaşlar. aşk dolu yazarlar kendilerini tutamıyorlar. gülümseyerek yazdıkları alakasız bir tanımda bir çağrışımla sinyali çakıyorlar.

başarılı bir soruşturma, kovuşturma, takip, dikkat, alt yazı okuma ve dahi özel merak becerisini gösteren; zihin haznelerinde beklettikleri örneklemelerin zamanı gelince faş edilmesini hırsla arzulayan kimselerin gözden kaçırmadığı, ihtimalki kapalı kapılar ardında dilden düşürmediği zamanlar olmalı.

bundan bize ne olması ya da iyi de bundan bize ne diyerek umursamaz hallere girmek bu zevkten mahrum edebilir insanı. ben de kaçırmışım bu zevki, ne yazık!..

sürüngen beyinin aktive olduğu zamanlar.

yakında yeniden olacak olan. zira yak ulan yak millet bayram feneri görsün* repliğini yerinde keşfedeceğimiz bi tanım gördüm az önce. yaklaşıyor yaklaşmakta olan. beni bulaştırmayın.

ahh be samatayi kaçırmışım.