story bağımlıları

uygulamaların yaratmak istediği kesim ve başardılar. gittiği yerin veya eğlencenin gerçek tadını çıkaramayanlar

bir ara kendimi pazarlamayı sevdiğim zamanlar muzdarip olduğum bağımlılıktır.
sürekli kendimi paylaşıyordum. sürekli ama.

sokağa çıkma yasağında, sokağının resmini atan kişi. boş kalmasın diye evinin önündeki ağacı,çiceği doya doya paylaşıcaktır.

şeyma subaşı’na özenip ekranın üst kısmını minik minik çizgilerle dolduran bağımlıdır. itinayla sessize alınır ya da takipten çıkılır.

"bakın hayatım ne kadar güzel" mesajı verir, ama aslında zavallıdır. gezdiğiniz yerlerde fotoğraf çekip atmanız normaldir, ama günlük düzenli olarak kendi fotoğrafınızı, kedinizin veya evcil hayvanınızı atmak anormaldir.

aynı zamanda story e kimler bakmış alışkanlığını beraberinde getirir, dozunu kaçırmamak lazım.

bu çılgınlığın üstüne bir de yakın arkadaşlar kısmı eklendi çılgınlık giderek felaket olmaya başladı

onlar için bir nefes almak gibi olan bağımlılıktir.

eğer amacına hizmet etseydi yararlı olacaktı diyebileceğimiz paylaşım özelliği...
ama artık her şeyi, her yeri bilip bilmeden paylaşan kişiler çoğaldığı için anlamını yitiriyor... bir zaman öncesinde gideceğimiz yeri ya da tatil yerini öğrenebiliyorduk gitmeden bilgi ediniyorduk artık çöplüğe döndüğü için anlaşılmıyor... hele öyle paylaşımlar var ki akıllara zarar, 24 saat asansörde kalmak, 24 saat lunaparkta kalmak gibi saçma şeyler paylaşılıyor çocuklar bile story çekmek istiyor...

gittiği konseri kendi çektiği videolardan izleyen malımsı kişilerdir.