streç filmin ucunu bulmak

toplumun kanayan yaralarından biri ama kafa sözlük ahalisine bu kıyağı yaparak parayı bulan lidyalılar gibi cenneti garantileyeceğim.
şimdi ilk ve en önemli olayımız streç film ucu öyle tırnakla aranmaz! elleriniz kuruyken streç film rulosunu elinizin icine sürterek kendi eksininde cevirin, uç kalktığında bu islemi boydan boya yapin.
bu islemden sonra en yakin market gibi yerlere gidip streç film kesme aparatı alın her defasında bu çileden kurtulun.

aparata takılmamış bantın ucunu bulmakla benzer durum.

hadi bir kere şansa buldun diyelim bir dahakinde şansın yaver gitmeyebilir.

koli bandın ucunu bulmakla kapışır.

oldukça zordur hele ki tırnakların sıfır kesilse.

kullanıldıktan sonra rulonun bir ucunun hafifçe kıvrılmasıyla gayet kolaylıkla yapılabilecek eylem. bu yöntem koli bandı veya ucunun bulunması zor olan diğer nesneler için de geçerlidir.

alanını daha geniş olması sebebiyle bantın ucunu bulmaktan kat kat daha zor olan eylemdir.

bir de tam bulup açarken yolun yarısında kopması yok mu!

rulonuzu fırın çekmecesi veya mutfak dolabina koymak yerine buzdolabında saklayarak kolayca yapabileceğiniz eylem.

yeni bir streç film kesme aparatı var, 'aman ya ona ne para vercem makasla bıçakla keserim' diyip, fuzuli masraflar arasına koyduğum için, hiç düzgün kesemedigim strec filmin ucunu hep rahatlıkla bulurum

ufak bir tahta şiş çubuğunu ucuna koyun hiç yapışmaz ve sizi sinir etmez.

buldum sanırsın ama yarısından koparak açılır gider. durumu dengelemek için diğer yarısını da kopartmaya çalışırsın sonra yine aynı şey yaşanır bütün streç film çöp. rezillik

canım yazar arkadaşlar eğer her kullanışınızdan sonra ucunu kıvırırsanız bu derde bir daha düşmüyorsunuz.

asla ama asla yapamadığım şey ve bu yüzden de asla ama asla kullanmadığım şey. nefretimsin streç film.

bir de şeffaf koli bandı versiyonu var.

mutfaktakini bilmem ama dolapları sararken kullandığım streç filmlerin ucunu çok rahat bulurdum. tabi onlar 50 santime 300 metrelerdi..

antidepresan sebebi.

sabırla alakalı bir durumdur.
sakin sakin arar ve bulurum.
streç film kullanmadan duramam çünkü.
illa seralayacam dolaba koyduğum kaseleri ya da komşuya göndereceğim tabağı. birazı hijyen birazı özen.

çok sabır, yetenek ve kararlılık gerektirir. bundan daha zor az iş sayabilirim.

streç filmler ilk üretildikleri zamanlarda poliviniliden klorür yani kısaca pvdc denilen maddeden üretiliyor idi; fakat günümüzde gıda için kullanıma uygun olması sebebiyle hammadde olarak düşük yoğunluklu polietilen (ldpe) kullanılıyor, bu maddenin yapışma özelliği ise pvdc'den daha az olduğu için streç filmler eski yapışma performanslarını yitirmişlerdir. fakat hâla ucunu bulamayacağımız kadar yapışkandırlar * . bu durumun bir de biz çocukken yaşadığımız, ödevlerde kullandığımız hali vardır (bkz: para bandı) adındaki küçük, streç film gibi şeffaf ve daha yapışkan olduğundan mütevellit onun da ucunu bulamazdık. benim bir yöntemim vardı, çocukken her ne kadar iğrençliğinin farkında olmasam da dilimi bantın etrafinda sürer çıkıntıyı bulup tırnağımla ucu gövdeden ayırırdım. sonrasında dilim yerine her iki işlem için de tırnağımı kullandım; hoş, dil daha çok işe yarıyordu * .