stresin kötü bir şey olduğu düşüncesi

yanlış bir düşüncedir. bu düşünce insanı stresin üzerine gidip, onu yönetmekten ve harekete geçmekten alı koyup, stresten kaçmaya ve konfor alanına sığınmaya yada oradan hiç çıkmamaya iter. genelde bu davranış gösterildiğinde insanın hayatında kayda değer bir başarı yada mutluluk görülmez.
stresin üzerine gidip, onu kabullenip harekete geçen insan bir şeyleri başaracak ve bu sayede beynin ödül mekanizmaları harekete geçerek iç dünyasında mutluluğu yakalayacak, özgüveni yükselecek ve çevresi tarafından saygı gören, güçlü bir insan olacaktır.

stres iyidir. sizi motive eder, tetikte kalmanızı sağlar ve odaklanmanıza yardımcı olur. algılarınız tam açıktır ve yaratıcılığınız üst düzeydedir. bu hali sürekli korumak mümkün olmadığından sürekli stres de olmaz tabii. o zaman anksiyete bozukluğunuz var demektir ya da normal kaygılanmayı stresle karıştırıyor olabilirsiniz. stres kaynağı olan sorunu çözüp gevşemek gerekir ki bir sonraki stres kaynağıyla da aynı şekilde aktif uğraşabilin.

stres’in öldüren kısmı kronik olanı. insan neden stres olur sorusunun cevabı muhtelif. aç kalmak bile bir stres yaratır mesela ama ne yiyeceğinizi seçme özgürlüğünüz ve paranız varsa yapar yersiniz, olmadı kapıya kadar getiren restoranlara sipariş verirsiniz.

öldüren stres sonu olmayan geçmeyen stres. yani istanbul’da yaşayanlar istanbul’da yaşıyor oldukları süre boyunca deprem riski veya trafik nedeniyle düzenli strese maruz kalacaklar.

alkolik bir babanız varsa annemi dövebilir diye sürekli tetikte olacaksınız mesela. işte bu bekleyiş zamanla sizde sürekli tetikte olma duygusu yaratıyor ve güvende hissedersiniz kendinizi suçlu hissediyorsunuz.

istanbuldan taşınırsınız ama insan kendinden taşınamıyor.