susarak özlüyorum

(bkz: ahmet aslan)

''sözcüklerim varmıyor uzaklarına
birer birer düşüyor bütün öpmelerim''

söz müziğin ahmet aslan'a ait olduğu efsane eserdir. şarkının benim için anlamı büyüktür. öyle ki sessizce kederlendirir insanı. yani öyle öfke değil sadece burukluk yaşarsın. şu zamanlarda kederlenmenin bile bir düsturu vardır ki ben onu böyle eserlerde buluyorum.

son vakitlerde çektiğim özlemin evrilmiş hali, hayli zor bir durum.

ahmet aslan tarafından deniz gezmiş'e yazılmış olan eser. şarkı desek allah çarpar maazallah.

sadece susarak özlüyorum diyor bu parçada. elimizden gelen tek şey buydu ve bizde bunu yapıyorduk.

bir ''tanımadığım ten'' değildir. ama göseldir.

...
sadece susarak özlüyorum, özlüyorum seni
hiç tanımadan ne garip, hiç tanımadan ne garip
....

daha nasıl anlatılır.

öylesine ilişiyorken kulaklarına, yapışıyor bir anda vücudundaki herhangi bir yaraya; sanki biraz eksik, yamuk, kırık, sanki orası burası dökülmüş, kopuk, kenarları sarkan, dikenleri batan bir parça. olmamış hissi uyandıran fakat tam da olması gerektiği gibi dokunan. yazanın ve söyleyenin hislerine ortak oluyorsunuz; üstelik hiç tanımadan... tanıdım, dokundum ve her an içinde nefes alıyordum derdin. ya sonra? sonraki acının tarifi de orada, içeride bir yerlerde gizli. varken yok gibi, hiç tanımamışsın sanki. kayıp bir dost, yitik bir aşk, çocukken okuduğun bir masal kahramanını özler gibi. susarak özlüyoruz herhangi bir zaman diliminde; bir yerleri ve birilerini. kıyametine boyun eğercesine, ne garip.



sözcüklerim varmıyor uzaklarına
birer birer düsüyor bütün öpmelerim
ağır yenilgiler alarak, ağır yenilgiler alarak
adresinde yokluğunu kıyamet bilerek
sadece susarak özlüyorum, özlüyorum seni
hiç tanımadan ne garip, hiç tanımadan ne garip
sadece susarak özlüyorum seni
hiç tanımadan ne garip, ne garip
sense uzak, çok uzakta
bir deniz gibisin resimlerde
bir deniz gibisin resimlerde
dokunsan dersim olur, göçerim mecburen
duydum çok sonradan, adın önemli değil
acın aynı tadı veriyor zaten, acın aynı tadı veriyor zaten
adresinde yokluğunu kıyamet bilerek
sadece susarak özlüyorum, özlüyorum seni
hiç tanımadan ne garip, hiç tanımadan ne garip
işte buna bıçak çekiyorum
şimdi adı yok, hiçbir sevgilinin
zaman zaman değil şimdi
yalnız ben miyim bu ahir zamanda
derviş mekanına aşk ile cağıran?
bu ahir zamanda
…

dersim doğumlu fadıl öztürk'ün şiiri, dersim doğumlu ahmet aslan'ın bestesi.

ekşi'de ve burada yazılanlara baktım. çoğu insan aşık olunan kişiye yazıldığını düşünmüş. bu anlaşılabilir ama deniz gezmiş'e ithafen yazıldığı bile söylenmiş. bu kanıya nereden varıldığını hiç anlayamadım. şiir ayan beyan dersim'e yazılmış. sözlerine biraz bakınca, yazan ve söyleyen hakkında on saniyelik bir araştırma yapınca anlaşılıyor. bu kadar yanlış yollara sapmak... enteresan.

"dokunsan dersim olur göçerim mecburen,
(yalnızlığın on milyon olur, istanbul)*
duydum çok sonra,
adın önemli değil;
acın aynı tadı veriyor zaten."
buradan

uzak mesafe ilişkisinde kafayı kıranlar, dm'den yürüyenler... yanıldınız ib*eler.