taciz edilmeyi görmezden gelmek

artık sürekli başvurmak 'zorunda' kaldığım durum.

araba geçiyor korna çalıyor arkasından bir el hareketi bile çekmiyorum, yanımızdan geçip laf atıyorlar duymazdan geliyorum.
nickaltıma yazıyorlar - zan altında bırakmadığı sürece- görmezden geliyorum.

ben beden bütünlüğümü bozmayan, zan altında bırakmayan tacizlere karşı çıkmıyorum. bakın bunu kendim için yapıyorum. yanımda bir kadının taciz edildiğini görsem ses çıkarırım.

peki neden kendi taciz edilmeme ses çıkarmıyorum? niye yazarlarında nickaltına gidip 'he hü aynen' yapıyorum?

sosyal mecralarda kim manyak kim manyak değil bilmiyorsun. bir tane takıntılı birine rastlarsın.. uğraş dur.

gerçek hayatta o arabanın arkasından el hareketi çekersin, bir geri vitese alır, kafana silahı dayar, bindirir arabaya.

yanından geçerken laf attı, ne diyorsun be dedin, hesap soruyorsun..
iki tokat atar gerisini hatırlamazsın.

hiçç kusura bakmayın ama günümüz türkiyesinde böyle. ufak tefek, canımı sıkmayan, bana zarar vermeyen, zan altında bırakmayan hiçbir şeye sesimi çıkarmıyorum.

biraz da taciz edilmenin sürekli olmasından dolayı sanki normal bir şeymiş gibi hissediyor beyin. yaşım da küçük belki bu yüzdendir bu korkaklığım. 30-35'lerimde olsam ağzının payını vereceğim. kendime daha güvenim olacak belki. bilemiyorum.

turkiye'de yasaniliyorsa, kadinalrin degil yas 30'lardayken, 80'lerdeyken bile karsilik vermemesi gerekir. ne yazik ki durum bu.

daha gecen gun bir video gordum. picin biri kizi takip etmis arabayla. sonra kiz bi markete siginmis. `seni kayda aldim, cektim` deyince agzini burnunu kirmis herif. muhtemelen tutuksuz yargilanacak.

bakin benim karim hamileyken, ana caddede taksi beklerken sozlu tacize ugramis insandir. bunlarin duru duragi siniri yok.

o yuzden tum turk kadinlarina tavsiyem, tum enerjilerini turkiye'den kurtulma icin yollar bulmaya yonlendirmeleridir. kizimin oyle bir ulkede buyumesini istemedigim icin gercekten, ama gercekten `gurulu duzenim` varken her seye sifirdan basladim baska bir ulkede. bu pakistanlilar, suriyeliler sagda solda kadinlari cekiyorlar, paylasiyorlar. pakistan arama motorlarinda `turk kadini` `tecavuz` `cezasi` kelimeleri aratiliyor.

sirf kacak gocmenler de degil sorun, topragi bozuk memleketin. seneler evvel genclik parki'ni merak edip kiz arkadaslariyla oraya giden iki kisi sadece yanlarindaki kizlara sarkintilik edilmesine sahit olmamislar, herifler bunlari bile pandiklemisler. polis bir arkadas anlatmisti.

imkani olan kacsin.

bunun en kötü yanı cezasını sorumlu insanların çekeceği korkusudur. mesela eskiden birine bir şey yapıldığında kendi anam, bacım ya da sevdiğime yapılmış gibi düşünür ve şahit olursam engellemeye çalışırdım. bir defa iş fiziksele döküldü. o zaman anladım ki hırsızı dahi koruyan bu hukuki sistem ne yazık ki bu tacizcileri de koruyormuş. hapishanede bile tacizcilere yapılan adalet dışarının adaletinden öte. bunu biliyorum. şimdi bunu bir kızımıza yapana karşılık verdiğince bunun yaptırımı oluyor. maalesef durum bu. yazık. allah kadınlarımıza kızlarımıza sabır versin.
not: bu tür sapkınlar hiçbir şey okumadıkları ve düşünmedikleri için buralarda onlardan pek yok. olmayınca da kendi kendimize çalıp söylemiş oluyoruz maalesef.

erkeklerin kadınları asla anlayamayacağı bir konu. korkudan ses etmez kimseye anlatmazsın hoşuna gitmiş demek ki gibi bir sürü söylem altında ezerler kadını. eğer kimsen yoksa anlatamazsın. görmezden gelirsin. kaçabilirsen kaçarsın...eğer yakınından geliyorsa bu yapacak bir şeyin yok. alışırsın. ömrün boyu içinde kalır. tüm çevrene kin güdersin.

japonya'da kültürel bir gelenektir bu. kötüdür tabi. yalnız, derine inemezler bu konuda. aptal kalabalıklar olmasa ve bunları daha net anlatabilen kadınlar olsa, çok daha süper tartışırız ederiz. asıl terapi o şekilde olur. bunun yerine, psikiyatrlar tercih ediliyor elbette. çünkü sözde her şeye, "vah vah vah", "tüh tüh tüh" "püüü" diyen kuru kalabalığa da açılacak cesareti bulamıyor insanlar. feci hikayeler duydum. kekosal işler hep tabi...