kabullenemediğin şeyleri görmezden gelmek

bir ahterbin ukdesi.

düşünüyorum öyleyse varım, üşeniyorum öyleyse yarın, anlamak istemiyorum öyleyse yoksun minvalli işleyen algı mekanizması ürünü.

kabullenememek de değil üzerine yorum üretmek istemediğim her şeyi olduğu gibi, olduğu anda, olduğu şekliyle hop arka beyne atıyorum. şimdi düşüneceksin, üzüleceksin, öfkeleneceksin, enerji harcayacaksın, hiçbirine değmiyor, boşuna iş yükü, boşuna kalp yükü.

şu hayatta herkes her şeyi yapabilir. insan kendine bile kefil olamaz hiçbir konuda. ha öyle miymiş deyip geçeceksin, kınadığımla sınanıp kendime etmek istemiyorum ben.

hepiniz halüsinasyondan ibaretsiniz. eminim, son kararım.

o şeyler yokmuş gibi davranmaktır.

örnek olarak ölüm verilebilir. buradan da yola çıkarak her şeyi kabullenirsek bazılarımızın tırlatacağı gerçeği çıkar. her zihin her şeyi kabul etmeye elverişli değildir. belki de onun için sağlıklı olanı yapıyordur.

faydası anlıktır bir yerde illa gözüne çarpacaktır

hayat kaliteni yükseltmese de , çok ta düşürmeyecek, bir yerlerde sabit tutacak eylemdir.

ansızın seni bulacağı gerçeği. kabullenilmeyen her şey , günün sonunda insanı buluyor.