tahammül eşiğinizin sınanması

rahatsız ukdesi.

dün akşam oldu bana bu. normalde acayip rahat insanım. böyle hoş gelmiş beş gitmişler falan. aptal aptal gülerim çoğu şeye. sinirli ya da rahatsız olduğum hal durumu sınırlı sayıdadır.

tam böyle pijamaları çektim yatacağım. biri mesaj atıyor. diyor ki "kanka mezuniyetten sonra düğün var. bak bu eşyalar nasıl?" yeminle dövesim geldi. ben diyorum kariyer yapalım. o diyor evlenince 3 yıl çalışmam çocuk falan olursa. kimlerle muhatap oluyorum ben ya. hayatı sorgulatıyor insana bu durumlar.

benım eşik çok düşük. yıllar içinde iyice sıfıra dayandı. sınamayı aklından geçirdiğini farketmem yetıyor sensörlü ışık gibi

(bkz: bir insandan soğumanıza neden olacak şeyler)

yapma dediğim şeyi hadi yaptınız, yine yapma dedim, yine yaptınız, peki üçüncüye niye yapıyorsunuz? normalde tahammül sınırım ikincide doluyor yani, neden bu zorlama?

tepki göstersek kıymet vermiyor oluyoruz, tepki göstermeyince de gelip tepemize sıçıyorsunuz. sonra kızınca ben sinirli, ben asabi, ben ruh hastası oluyorum. yoksa durumun, gelip kovana çomak sokmanızla hiç ilgisi yok yani dimi? töbe yarebbilalemin.

karşı tarafa göre değişmektedir. hasta, yardıma muhtaç ya da yaşlılara yüksek ama ukala, kendini beğenmiş, üslubu bozuklara 0.

vehim saran düşüncelerle uzaklara dalarken sigara közünün nereden geldiği belli olmayan bir cüretkarlıkla özgürlüğünü ilan edip ansızın üstünüze düşüvermesi.