1.
sıf. (ar. taharet “temiz olmak, temizlenmek”ten tahir)
1. temiz, pak, arı.
2. üzerinde abdest ve guslü bozacak şeylerden biri bulunmayan, dînî hükümlere göre temiz sayılan.
3. i. tasavvuf. allah’ın ilâhî emirlere karşı gelmekten koruduğu kimse.
1. temiz, pak, arı.
2. üzerinde abdest ve guslü bozacak şeylerden biri bulunmayan, dînî hükümlere göre temiz sayılan.
3. i. tasavvuf. allah’ın ilâhî emirlere karşı gelmekten koruduğu kimse.
devamını gör...