tanrıyı dinden bağımsız düşünememe gafleti

bir tanrı varsa mutlaka din de olmalı bize göre, dinleri tanrıdan, tanrıları dinden ayıramıyoruz biz insanoğlu, tanrı ateist olmanı istemiyormuş, dön bir bak bakalım senin tanrın bir tanrıya inanıyor mu? başta kendisi inanmayan başkalarından 'inanç'lı olmasını nasıl bekler?

hangi mutlak güç sahibi, hangi sınırsız, zamansız, ölümsüz biri senin kevser suresini ezbere bilip bilmemenle ilgilenir ki?*

tanrının sevgisini kazanmanın yolu neden hep dinden geçiyor mesela kutsal kitaplarda, cevap veremeyen takipten çıkıyor. çıksın.

tanrı seninle neden arapça konuşsun?*

t/ tanrı ve dini ayıramama konulu başlık.

bir tanrının varlığına inanıyorsan bir dinin varlığına da inanmak zorundasın. tanrı varsa bizden istekleri de olacaktır mutlaka, bu da din adı altında oluyor.

tanrıya inanıyor ama bir din olduğuna inanmıyorsan bu senin tembellik yaptığını, sorumluluktan kaçtığını gösterir:

insan, başıboş bırakılacağını ve yaptıklarından hesâba çekilmeyeceğini mi sanıyor?(kıyamet suresi, 36. ayet)

ikisi de yok beyler dağılın...
dip: cinsiyetçi olmuş tanım evet. sabah şekerleri izleyen hatunlar sizde dağılın.

tanrının koşullu sevgisi olduğuna inanıyorsunuz. koşullu sevgi, sevgi değildir. en azından sizin iddia ettiğiniz merhametli, affedici ve yüce tanrı sizi koşullu sevmemeli. tanrının varlığına inanmak ya da inanmamak kişisel bir tercih. ama ben varsa bile bu tarz ibadetlerle meşgul olacağını sanmıyorum.

düşünebiliyorlar, adına da deist diyorlardı sanırım. bir yaratıcı var ama buyrukları bunlar değil, din diye insanların uydurduğu bir şeye inanmıyorum diyorlar. hatta konusu bile oldu "imam hatiplerde deizm yükseliyor" diye.