tartıştığın kişiyle empati kurmak

ne zaman biriyle tartışsam kendimi karşı tarafın yerine koyarak kendi duygularımı unutur ve onu haklı çıkarırım içimde. sonucunda kendime ihanet etmiş gibi hissederim. empati yapmanın başka bi boyutu benimki sanırım.

gayet güzel bir bakış açısıdır. hepimiz bunu yapabilsek keşke dedirtir.

empati olgun insanların yapabileceği bir şey. bakıyorsun tartıştığın kişiye diyorsun neden böyle davranıyor anlamaya algılamaya çalışıyorsun sonra kafan olmuş çorba. bende yine bir kavgaya doğru sürükleniyor tartışma anlama kısmı kısa sürüyor, hırslanıyorum empatiden yoruluyorum bir süre sonra.bu da can nihayetinde. bu tarz insanların çok az rastlanan örneklerini gördüğümüz için gerçekten zeki ve farklı olduklarını düşünüyorum.yapabilene helal olsun.

maalesef bende de olan hastalık. empatinin bu kadar aşırı dozda olması bi süre sonra insana zarar veriyor. çünkü karşı tarafla o kadar çok empati kuruyorsun ki kendinle empati kurmayı unutuyorsun.

olması gerekendir. insanlar herkesle aynı düzlemde düşünmek veya anlaşmak zorunda değildir.
kimse körü körüne bir takım söylemlerde bulunmaz, insanlar gerçekten inandıklarını yansıtmaya çalışırlar. dolayısıyla insanların inandıkları, gerçekten söylemek istediklerini konuştuklarına veya yazdıklarına inanmak lazımdır.
empati yapmak çoğu yanlış anlamanın, ön yargının önüne geçmek için en değerli davranıştır.
insanları anlamaya çalışalım, düşünmeden hareket etmeyelim, bunlar bir çok olumsuz olayın önüne geçecektir.

zordur. o yüzden sinirinizin geçmesini bekleyin. tekrar deneyin...
o zaman işiniz kolaylaşır belki.

tartışmanın gerekliliğidir.

lakin elbette her tartışmanın değil. mesela karşımızdaki iki kere ikinin 6 ettiğini iddia ediyorsa buna gerek kalmayacaktır; tercih ettiğiniz herhangi bir uzvunuzla gülünüz, geçiniz efendim…

haricindeki tüm fikir ayrılıklarında bir tartışmaya taraf oluyorsanız; öncelikle en az ikna etmeye hazır olduğunuz kadar ikna olmaya da hazır olmalısınız…

karşıt görüşler kötü değildir. aksine bana göre gerekli ve elzemdir. bir odada aynı şeyi savunan 10 kişi bizi ileriye götürmez. en fazla sabit kalırız. biz sabit kaldığımızdaysa etrafımızdaki her şey akar, genişler ve ilerler. böyle olunca da ilerleyenin gözünden bakıldığında aslında sabit değil, geride kalmış oluruz…

tartışmak iyidir. ama siz yine de dövüşmen guzum…

ben biraz dozunu kaçırmış olabilirim dün yakın arkadaşım bana "artık empati yapmayı bırakmalısın bu sana zarar veriyor" dedi
biraz sarstı beni bu cümle.

empati kura kura imanınızı gevretecek hadise.
dozajında iyidir. fazlası zehirdir.

pauperis adlı yazarla kurun sıkıyorsa. ne dediği anlaşılmıyor. moderasyon ne anladı da tanımlarından yazar yaptı acaba?
ilkokul bir terk türkçesiyle fenalık getiriyor.
hayır satırlar dolusu yazmış. demet akalın türkçesi ve facebook dayısı anlatımı ile.
t:bazen mümkün olmayandır.

tartışmaktan vazgeçme hatta kendini suçlamaya meyletme sürecini tetikleyen elim olay.

trip atın, tartışın, söyleyin gitsin ya aman.

empati kurucam diye ne diyeceğimi unuttuyorum , onu geçtim bu sefer kendi kafamda sürdürüyorum tartışmayı . kendime gelincede suskunluğumu haklılığına bağlayıp tartışmayı bitirmiş olan karşı tarafla mal mal bakışıyoruz .