tatil dönüşü iç sıkıntısı

bugün tatilden döndüm. fiziken döndüm ama ruhen halen dönemedim. akşam akşam içim içimi kemiriyor.

esenler otogarı'nda indiyseniz normaldir.

daha eve adım atar atmaz binlerce sorumluluğun üstüne üstüne gelmesi. hiç bir şey olmasa bile en azından o valizler boşaltılacak, içindekiler yıkanacak, eve uzun zamandır girilmediği için hafiften bir temizlik yapılacak. hatta çayını kahveni bile kendin yapacaksın.

cennetten kovuluş.

allahın cezasını vereceği sıkıntıdır. arkadaş, her sene, koca yılın yorgunluğu o iki haftada atmaya çalıştıktan sonra dönünce kalbi ve aklı hep oralarda bırakıyorum. keşke böyle olmasa, keşke yetse; ama yetmiyor işte.

dip not: ah ulan kaş!

buna tatilden dönüş hüznü de diyebiliriz. bugün itibariyle deniz kenarındaki son haftam. dolce vitabitiyor ve ben hiç hazır değilim. hepsi allah'ın belası pandemi yüzünden. çocukluğumdan beri süregelen tatil alışkanlıklarım hep sekteye uğradı. ne zaman çalışma, ne zaman tatil hepsi birbirine karıştı. sonuç olarak işe dönmeye hiç hazır değilim. o kadar hazır değilim ki oturup ağlayabilirim.

en kötüsü de geride, uzun bir süre daha tatil yapacak birilerini bırakmaktır.

gözlerin dolu dolu dönerken kimsenin umrunda değilsindir. sen işteyken onlar eğlencenin, yatışın tadını çıkarmaya; denizi, güneşi sömürmeye devam ederler.

ah kalbim! sıkıştı yine.

allah kahretmesin böyle iç sıkıntısını. hatırladıkça afakanlar atakanlar filan basıyor.

1 hafta halay başı gibi yaşamışsın. sabahın yok gecen yok. ayık gezdiğin yok. para harcama derdin yok. canın ne yapmak istiyorsa onu yapıyorsun, kimle muhatap olmak istiyorsan onunla oluyorsun. nereye çömmek istiyorsa canın, oraya çömüyorsun, oradakilerle hasbıhal ediyorsun, esnafla tanışıyorsun. o sana, sen ona anlatıyorsun hikayelerini.

sonra, o son gün geliyor, birazdan dönüş başlayacak. o iğrenç şehir hayatı, iş stresi, geç olmuş yatayım sabaha tükanı açacağım derdi...

yol boyu başına tülbent bağlıyorsun, bileklerine kolonyalar döküyorsun, gidiş yolu 3 saat sürmüştü, dönüş yolu 13 saat sürüyor.

şehire iniyorsun, kendini sikko hayata adapte etmek için topu topu 1 güncüğün kalmış...

sırf bu iğrençliği yaşamamak için tatile gitmemeyi bile düşünebilirim ya.

tatile gidememenin yarattığı iç sıkıntısından daha iyidir.

gün itibariyle iznim bitmedi ama tatilim bitti.

bu gece istanbul'a dönüyorum buradan sonrası full koşturmaca.

durumu özetlemek için bir anlık atayım madem;

iç sıkıntısı tabirinin çok hafif kaldığı tiksinç durum.