tatlı yapmak isteyince hep bir malzemenin eksik çıkması

iade edilmiş içli mektup ukdesi

umut sarıkaya tipi mutsuzluk tanımlarına örnek olacak hayatın yazılı olmayan kurallarından birisidir.
muhakkak ama muhakkak canının çektiği, hadi bi' yapayım da güzelce yiyeyim dediğin tatlı için en az bir malzeme eksik olur evde. üşenmez de markete gidip alırsan, ya da online marketten falan ister de yaparsan ne ala ama bu seçenekleri kullanmazsan, ya tatlı yapmayı başka bahara ertelersin ya da eldeki malzemelerden çok da tatmin etmeyecek bir tatlı yapar, en azından o şeker tüketim ihtiyacını giderirsin.
hayat bazen çok hüzünlü ya.

doğru diyor. geçen süt yoktu yoğurtlu kek yapayım dedim. bu sefer hamur kabartma tozu yokmuş. onu da çıkarıp onsuz bir kek yapayim dedim. bu seferde toz şeker yokmuş evde.
ehhh dedim çikolatali gofret açıp yedik.

şekeri unutmadığınız sürece tatlı yapmak için hala bir şansınız var demektir.

ben tatlı yapmaktan vazgeçiyorum.
(bkz: üşengeçlik mod on)

bu sefer tüm malzemeler tamdı ama bilin bakalım ne olmuştu. bozulmasın diye buzdolabına koyduğum irmik bozulmuş. hemen koştur koştur markete gidip bir paket irmik aldım. günün sporunu da yaptık şükür. neden hep böyle oluyor?

her malzemenin bir yedeği bulunur da ya eksik olan şekerse?
işte bu çok kötüdür. hele marketler de kapalıysa...