tedavisi olmayan türk hastalıkları

kırmızı ışık yeşile döndüğü anda kornaya basmak.

kaldırıma merada beslenir gibi yayılmak.

fırsatçılık, çıkarcılık, köylü kurnazlığı, yarı cehalet, cahil cesareti, empati eksikliği, başkasının uymasını istediği kuralları kendisinin umursamaması vb...

saygısızlık ve bencillik.

insanlara,hayvanlara,yaşadığı şevreye hiçbir şeye saygı duymuyor bu ülkenin insanları. her şeyin en iyisini kendisinin bildiğini düşünür ve sadece bir olayın ucu kendisine dokunursa olumsuz bir şekilde işte o zaman mantıklı ve medeni şekilde düşünmeye başlar bir anda insan hakları,saygı ve ahlak önemli oluverir onlar için. ortalık sakinleşince de bütün dünya tekrar kendi etrafında dönmeye başlar.

aslında bu yazdıklarım türk hastalığı değil de araplaşmış türkler diyelim, türkiye cumhuriyeti kimliğine sahip araplar yani, onlara has.

bireyselliğe saygı duyulmaması kanserojen madde gibi

ülkedeki bütün alt ırkları türk zannedenlerin kendine yüklediği saçma şeylerden sorumluluk duymak. nerede boktan pis bir iş var türkler yapıyor övünülecek bir durum görünce ben kürdüm arabım yunan artığıyım bilmem ne diye etnik köken övülüyor. (bkz: türk töresi)