tekne kazıntısı

ailede doğan en son çocuk için şaka yollu söylenen sıfat.

yaşı ilerlemiş,geç anne baba olmuş ebebeynlerin çocukları içinde söylenir.

ebeveynlerin yaşarken efsanevi olan sıralamadır.

evin ofis boyudur getir götüre bakar çayıdır suyudur her işe koşturulur. yalnız en çok bu kişi nemalanır herkes bunu çok sever.

evin bebesidir.

ankara yöresinde bu deyimin gelişi şöyle anlatılır:
ekmek (hamur) teknesinde hamur mayalanarak kopmaya bırakılır. kopmada mayanın olgunlaşmasıdır, bir süre sıcak tutacak şekilde tekne sarmalanır ya da tencerede vs. koparılır, tekneye eklenir. ekmek teknesi:



neyse işte buradan hamur topları (hamur malası/kesici yardımıyla) koparılarak, oklava-merdane düzleştirilir (açılır). bu süreç böyle devam eder. en sonunta teknenin içerisine bulaşmış hamur parçaları malayla kazılır. o parçalar bir araya getirilerek kör-topal bir ekmek çıkartılır. genelde de şekilsiz, küçük ya da görece (kuruduğu için) daha sert bir ekmek elde edilir. işte bu ucube olan ekmek "tekne kazıntısı"dır.. ayrıca şekilsiz ve sert olmasından dolayı genelde ilk tüketildiğinden, sıcak, pofuduk ve elbette daha lezzetli ki ateşin en olgun hamur (mayanın en çok kaldığı hamur olduğundan) ve ateşin en olgun halinde piştiğinden dolayıda demlenmiş kabul edilir, köylü ateş üzerine pratiklik kazanmış ve yokluğu gördüğündende kıt kaynakları görece en yüksek verimde tüketmeye çalıştığından o ateşi zamanla gözlemeyi/gözlemlemeyş öğrenmşltir. tamda bu yüzden genelde çocuklara verilir.

eğer o ekmek diğerleri gibi bırakılırsa görece daha da sertleşeceğinden ve şekilsizliğinden bu yol izlenir.

hamur malası, bu ikisinin karışımı ancak siyah ve metal bir parçadır:



ayrıca bu entry içerisinde: "ekmek teknesi" tabiri/deyimini de kabaca açıklamış olduk.

edit: toparlamak gerekirse, olgunlaşan/demlenen ateşin (seks/arzu diyebiliriz) hamurun en mayalı (anne-babanın) halinin, sert-şekilsizde olsa en lezzetli (küçük çocuğun tatlılığına) atfedilmiştir. genelde de "tekne kırıntısı" en küçük çocuğa değil, ya velilerin yaşlarının görece büyük olduğu yaşta doğan çocuklara ya da kardeşler arasında 8-10 yaş olan son çocuklara verilir. kaldı ki iki senaryonunda geçerli olduğu durumlarda görünür. yani hesap dışı, artıklardan oluşan en olgun ateşte en mayalı halde lezzetli ucubenin olması gibi bir anlama gelmektedir :)

kaç yaşına gelirse gelsin ailesinin gözünde büyümemesi olsa gerek...

kendinden daha küçük birine abilik, ablalık yapmak ne demek hayat boyu bu merakla yaşamak demektir.

hayatının sonuna kadar ekmek almaya sen gideceksin!*

(bkz: ben)

(bkz: ben)

yani bana şakasına derler ama o kadar da değilim. yalnız benimkiler biraz daha büyük olsaydı alınırdım. size ne lan bizim ne zaman doğduğumuzdan.

yaşı ilerlemiş kimselerin doğan son çocuğu için şaka yollu söylenen ifade.