1.
attilâ ilhan'ın ben sana mecburum kitabında bulunan, şairin bizatihi kendisine yazdığı şiir.
istanbul üniversitesi hukuk fakültesinde okurken mesleğini sevmemektedir şair, ekonomik olarak da sıkıntıdadır o sıralar. bu sıkıntılardan kurtulmak için de telsiz eğitimi alıp telsizci olmayı kafasına koyar. fakat hiçbir zaman gerçekleştirmez bu düşüncesini.
hamdi ise attilâ ilhan'ın 2. ismidir. dedesi mehmet hamdi efendi'den almıştır bu ismi, nüfusa da "attilâ hamdi ilhan" diye kayıtlıdır.
şair, hayatı boyunca bu ismi neredeyse hiç kullanmamış olsa da şiirlerinde kendisinden sık sık "hamdi/gözlüklü hamdi" diye bahseder.
***
ayın yirmi dördünde nairobi'de ol
ilk yağmurlarla birlikte geleceğim.
eğer ben gelemezsem yağmurlar gelecek
otelin penceresinden duyabilirsin.
akdeniz polisi telsizci hamdi'yi arıyor,
dün gece şu masada beraber içmiştiniz
hani cebinde hiç büyük para taşımayan,
boynunun üstünde başı fevkalâde eğreti.
hani gözlükleri lüzumundan fazla temiz.
tek kelime ispanyolca bilmediği halde
antonio machado'dan şiir okuyan adam.
cebinde üçüncü mevki bir vapur bileti.
işte yirmi sekizinci defa luna lunera
bir bardak madensuyu soğutulmuş.
yirmi sekizinci defa yalnızım otelde.
nedense muslukları hep açık bırakıyorlar,
nedense artık ölmek istemiyorum.
***
işte yirmi sekiz defa çalan luna lunera:
ekleme: şairin bu şiiri hakkında şöyle der:
benim ilk adımın hamdi olduğunu bilmeyenler için bu şiir ozanın imgeleminden yarattığı bir seriven şiiridir. buna iki şeyi daha eklemeliyim: beni uzun yıllar etkilemiş olan afrika tutkusu, bir de siyasal marifetlerimden dolayı hukuk fakültesini bitiremeyeceğimi anladığım günlerde, bir ara, o sırada yaygın olan telsiz kurslarından birisine girip telsizci olmayı tasarladığımı! devrimci uğraş, politika falan iyiydi hoştu ama, dehşetli para sıkıntısı çekiyordum, doğru dürüst işe yarar bir mesleğim de yoktu. meslek dendi mi, nedense teknik meslekler gelmiştir hep aklıma, bir yerde liseden sonra matrmatik/astronomiyr girmeyi düşündüğümü, zira astronom olmak istediğimi yazmıştım sanırım. telsizcilik de öyle bir heves olabilirdi. iyice köşeye kıstırılmış bir adamın imgeleminde bütün bu tasarımlar birleşince böyle "telsizci hamdi" gibi bir şiir oluyor işte.
istanbul üniversitesi hukuk fakültesinde okurken mesleğini sevmemektedir şair, ekonomik olarak da sıkıntıdadır o sıralar. bu sıkıntılardan kurtulmak için de telsiz eğitimi alıp telsizci olmayı kafasına koyar. fakat hiçbir zaman gerçekleştirmez bu düşüncesini.
hamdi ise attilâ ilhan'ın 2. ismidir. dedesi mehmet hamdi efendi'den almıştır bu ismi, nüfusa da "attilâ hamdi ilhan" diye kayıtlıdır.
şair, hayatı boyunca bu ismi neredeyse hiç kullanmamış olsa da şiirlerinde kendisinden sık sık "hamdi/gözlüklü hamdi" diye bahseder.
***
ayın yirmi dördünde nairobi'de ol
ilk yağmurlarla birlikte geleceğim.
eğer ben gelemezsem yağmurlar gelecek
otelin penceresinden duyabilirsin.
akdeniz polisi telsizci hamdi'yi arıyor,
dün gece şu masada beraber içmiştiniz
hani cebinde hiç büyük para taşımayan,
boynunun üstünde başı fevkalâde eğreti.
hani gözlükleri lüzumundan fazla temiz.
tek kelime ispanyolca bilmediği halde
antonio machado'dan şiir okuyan adam.
cebinde üçüncü mevki bir vapur bileti.
işte yirmi sekizinci defa luna lunera
bir bardak madensuyu soğutulmuş.
yirmi sekizinci defa yalnızım otelde.
nedense muslukları hep açık bırakıyorlar,
nedense artık ölmek istemiyorum.
***
işte yirmi sekiz defa çalan luna lunera:
ekleme: şairin bu şiiri hakkında şöyle der:
benim ilk adımın hamdi olduğunu bilmeyenler için bu şiir ozanın imgeleminden yarattığı bir seriven şiiridir. buna iki şeyi daha eklemeliyim: beni uzun yıllar etkilemiş olan afrika tutkusu, bir de siyasal marifetlerimden dolayı hukuk fakültesini bitiremeyeceğimi anladığım günlerde, bir ara, o sırada yaygın olan telsiz kurslarından birisine girip telsizci olmayı tasarladığımı! devrimci uğraş, politika falan iyiydi hoştu ama, dehşetli para sıkıntısı çekiyordum, doğru dürüst işe yarar bir mesleğim de yoktu. meslek dendi mi, nedense teknik meslekler gelmiştir hep aklıma, bir yerde liseden sonra matrmatik/astronomiyr girmeyi düşündüğümü, zira astronom olmak istediğimi yazmıştım sanırım. telsizcilik de öyle bir heves olabilirdi. iyice köşeye kıstırılmış bir adamın imgeleminde bütün bu tasarımlar birleşince böyle "telsizci hamdi" gibi bir şiir oluyor işte.
devamını gör...
2.
türk edebiyatının en keskin şairlerinden attila ilhan'ın yazmış olduğu şiirlerden biridir.
bu şiirin en vurucu yerini ise şair sona saklamıştır.
nedense artık ölmek istemiyorum.
bu şiirin en vurucu yerini ise şair sona saklamıştır.
nedense artık ölmek istemiyorum.
devamını gör...