the happiest day of our lives

another brick in the wall'ın birinci ve ikinci kısımları arasında çalan, boşluğa izin vermeyen, tadı damakta kalan, 'biraz daha söyleyin yalvarıyorum biraz daha' dedirten pink floyd şarkıcığıdır. şarkıcık deme nedenim asla ufaltmak değildir, rica ederim. zira şarkı mükemmel ya mükemmel. on saat falan yapın şunu, bir gün sürsün şu meret kitapsızlar diye yakınamadığım için şarkıcık der ve sizlere iki dakikayı dahi bulmayarak * şarkının isminin hakkını veren bebeğim pink floyd'un bebeklerinden birisini takdim ederim.

iki şarkı arası bağlaç olsun diye yazılmış şarkı. (müzik literatürüne yeni terim kattım şu anda, kıymetimi bilin.)

bas sanki ritim aksayacakmış gibi geliyor ama 4/4'lük gidiyor. zaten basçıya şarkı yazdırdıklarında hep bir rahatsızlık hissi basıyor bana. üstelik şarkı yarım. iyice bi dengesizlik. yarısını yazıp "aman bu seferlik de böyle oluversin, arkadan hit geliyor, hepsini yazsak dinleyici ileri sarar zaten" demişler. plağın azalıp kasetin arttığı yıllar. adamlar çağdaş.