the matrix revolutions

ajan smith'in filmin sonlarına doğru, bir virüs gibi çoğalıp tüm dünyada yayıldığı görüntüsü güzeldi. zaten kahin'i ele geçirince kendimden geçtim bu gidiş nereye diyerek. ancak pek sevgili neo, kahin’i ele geçirmek gibi olmayıp sahnenin devamında tüm ajan smith'leri patlatırken içimin yağları nasıl eridi anlatamam.

son sahnede neo'yu alıp götüren makinenin kahin olduğunu söyleyen var, zion'un da aslında ayrı bir matrix olduğunu çünkü ancak bu şekilde trinity'ciğimi geri getirebileceğini zira kendisinin gerçek dünyada ölmüş olduğunu söyleyen var. ben bir şey diyecek kadar kurgulayamıyorum, zaten dördü de seneler sonra izlerim muhtemelen.

bu film tamamı ile ikinci filmin devamı niteliğinde başlar. daha önce robotlarla karşı karşıya gelince onları matrix dışında yenmeyi başarır ve komaya girer. komadan çıkarmak içinse arkadaşları ona yardım eder ve morpheus trinity'i alıp neo'yu kurtardıktan sonra neo yapması gereken şeyi bilmez ve zaman ister. bir süre sonra ise ne yapması gerektiğini öğrendiğinde ise ellerinde bulunan bir gemiyi alıp robotların merkezine trinity ile beraber gider. yer altında ise saldırı altındaki insanlar robotlar ile savaşırken neo ve trinity yukarı robotların yuvasına saldırır. oraya doğru yola çıktıklarında ajan smith bu dünyaya geçmenin yolunu bulmuştur ve neo'yu gemide öldürmek için trinity'i yakalar ama neo gelince smith trinity'i geminin alt katına kapatıp neo ile kapışır. bu kapışmadan neo gözlerini kaybederek çıkar ve smith ise ölür. neotrinity'i alıp yukarı robotların merkezine giderler ve yolun sonunda geminin çarpma etkisi ile trinity ölür. neo onu bırakıp robotların beyni ile konuşup smith'in matrix'i ele geçirdiğini söyler. bir anlaşma yaparak barış karşılığında içeri girip smith'i kendi ile beraber yok eder. savaş biter ve yer altındaki insanlar kurtulur.

ilk film güzel. baya güzel hem de. dövüş sahneleri baymıyor, hafif ters köşemsi, 99 yılına göre farklı bir iş, teknolojinin bu kadar güzel kullanılması ve işlenen konu filme insanı çeken ana unsurlardan. keanu reeves de insanı filme çeken bir ana unsur. ama ikinci filmden itibaren bir bayma gelmeye başladı bana. ilk filmdeki kahinin söylediklerinin bazılarının çıkmamasından sonra tekrar kahine gidilmesi, hatta harekete geçmek için onun beklenilmesini zaten anlamadım. sen ortalığı birbirine kat sonra git bir apartman dairesinde geleceğini gördüğün adamı beklerken kuki pişir, içeride nereden geldiği belli olmayan çocuklara büksün diye kaşık ver, havada bi'şiler döndürt, sonra gizli saklı bir yerde buluş ama o öfke problemi olan uzaylı mıdır ne haltsa klon makinesi adam ile neo'yu uğraştır, yine hiçbir şey olmamış gibi eve dön kuki pişir. o kız çocuğuna ve onu koruyan adama ne oldu? çatır çatır dövüşen adam neden birden dadı olmaya karar verip kız çocuğuyla duvara sindi anlamadım zaten. madem geleceğini görüyorsun insanların e be dezem saklan? ya da sonunu bilemediğin olayları kuki eşliğinde söyleyeceğine daha yararlı bir şey yap?

morpheus sana pek bir diyecek bir şeyim yok. sadece, son ana kadar sen de üç buçuk atıyordun da iyi çaktırmamaya çalıştın. o kafanın içinde bir an ''lan biz buna güvendik de yanlış mı yaptık?'' oluştu şimdi inkar da etme.

trinity, ilk filmde bir karizması vardı ama 2. ve 3. filmde ''ay aman neo sırtına havlu koy üşütme e mi guzum'' modundaydı. hiç hoşuma gitmedi. 3. filmin sonundaki ölüm sahnesi baygınlık geçirtti. neden tekrar diriltemiyor bu adam? 135 saat o klon makinesi ile bomboooş dövüştü defalarca, seni neden tekrar diriltemesin? bin tane kablomsu şey saplanmış içine hala daha ''öp beni''. ablacım bir birey olmayı öğren öncelikle. romantizmi, fedakarlığı bir tarafa bırak de ki ''ben yaşayacağım, neo şunları hadi bir asıl da çıkar içimden''. ne bu teslimiyet? memleket kurtarılmayı bekliyor, yavaaaş yavaaaş ağııır ağııır konuşuyor ve onda da sonunda öp diyecek yani sadece. sen ilk filmin sonunda telefon kulübesinin önünde neo'ya yine böyle yavaş yavaş konuşup, kehanetini söylerken de çok zaman kaybetmiştin. akıllanmamışsın. dördüncü filmi izlemeye hevesim olmadığından izlemeyeceğim ama orada umarım akıllanmışsındır. biraz daha değişmiştir önceliklerin diye umuyorum.

filmi izlerken keyif almama sebeplerimden biri, çok makine makine olması. görsel, insanın içi bayıyor. sanayi devrimi gibi. o karanlığı, distopyayı hissedelim evet ama bunu izlememize değseydi daha iyi olurdu. 6 kere o evreni yaratan bir güç neden kendi halledebilecekken işi neo'ya bıraktı ve sonunda barışı kabul etti anlamadım. barıştan sonra biraz iyi bir şeyleri görseydik keşke. ne oldu yani sonunda? devam filmi olacak idiyse de niye 18 yıl beklendi?