1.
son dönemlerde eva mendes ve ryan gosling'in filmden sonra gerçekten sevgili olup evlenmesi üzerinden pazarlanması dikkatimi çekmiş detaylarına bakmadan sakin dingin "çift olma ideali" üzerine bir yapım olduğunu düşünerek izlerken suç dramasıyla karşılaştım. film keskin hatlarıyla belli olan ama çat diye de sahnenin kesilmediği üç bölümden oluşuyor. ve ilk bölümün bitişi sizi film boyunca buruk ve diken üstünde bırakıyor.
//bundan sonrası spoiler olmamakla beraber fazla detay istemeyenler için okunmaması iyidir.
türkiye'de film isimlerini utanmasalar spoiler olacak biçimde yorum çevirisiyle sunduklarından "babadan oğula" olarak geçiyor. bana kalsa "armut dibine düşer" diye de çevrilirdi. zaten orijinali de uzun ve ingilizcesini direkt çevirdiğimizde "çamların ötesindeki yer" anlamına geliyor ki bu da olayların geçtiği şehri temsil etmekte. günahlar ve hatalar burada işleniyor; karakterler ne zaman bu şehrin dışına yaklaşsa, o çamlara gelse günahlarıyla hesaplaşmaya girdiğini ve belirgin bir şekilde pişmanlıklarını sahnede hissediyorsunuz.
etik kavramının sınıfsal ayrımla nasıl saf dışı kalabileceğini görmek sizi hayli zorluyor. "ama bu yanlış" demek bile size yanlış gelmeye başlıyor.
sınıf farkı ve baba olmanın sorumluluğu üzerine yoğunlaşan filmi bitirdiğinizde benim gibi "ne hissetmeliyim şimdi" diye kalabilirsiniz. karakterlerin kişiliklerinin ucu açık olması, onları hiç bir zaman çözemiyor, sınırlandıramıyor olmak buna sebep oluyor. izlenmeye değer.
6/10
//bundan sonrası spoiler olmamakla beraber fazla detay istemeyenler için okunmaması iyidir.
türkiye'de film isimlerini utanmasalar spoiler olacak biçimde yorum çevirisiyle sunduklarından "babadan oğula" olarak geçiyor. bana kalsa "armut dibine düşer" diye de çevrilirdi. zaten orijinali de uzun ve ingilizcesini direkt çevirdiğimizde "çamların ötesindeki yer" anlamına geliyor ki bu da olayların geçtiği şehri temsil etmekte. günahlar ve hatalar burada işleniyor; karakterler ne zaman bu şehrin dışına yaklaşsa, o çamlara gelse günahlarıyla hesaplaşmaya girdiğini ve belirgin bir şekilde pişmanlıklarını sahnede hissediyorsunuz.
etik kavramının sınıfsal ayrımla nasıl saf dışı kalabileceğini görmek sizi hayli zorluyor. "ama bu yanlış" demek bile size yanlış gelmeye başlıyor.
sınıf farkı ve baba olmanın sorumluluğu üzerine yoğunlaşan filmi bitirdiğinizde benim gibi "ne hissetmeliyim şimdi" diye kalabilirsiniz. karakterlerin kişiliklerinin ucu açık olması, onları hiç bir zaman çözemiyor, sınırlandıramıyor olmak buna sebep oluyor. izlenmeye değer.
6/10
devamını gör...