the smiths

1982 yılında steven patrick morrissey ve johnny marr tarafından morrissey nin dairesinde sohbet esnasında kurulmuş olan grup. hatta johnny marr o gün için ''morrisey benden bir plak seçmemi isteyip seçimime dikkat etmişti'' falan demiş.

this night has opened my eyes ve there is a light that never goes şarkıları şarap gibi olan müzik grubu. eskidikçe daha da güzel geliyor kulağa.

favori müzik grubum, hayatımın grubu.şarkıların melodisi , sözler ve morrissey in sesiyle uyumludur.morrissey 80'lerin en güzel seslerinden biridir.grubun serüveni kısa sürse de birçok başarılı şarkıya imza atmışlardır.

"does the body rule the mind,does the mind rule the body".

8-9 yıl önce asleep ile dinlemeye başladığım ingiliz müzik grubu. this night has opened my eyes en underrated ve en iyi şarkılarıdır.

mübarek ramazan günü birleştik biz deyip yeni albümü yapıp piyasaya salsalar ya dediğim, solisti büyük faşist morrissey olan ingiliz grup. eski albümler bitti kardeşim. yedik yuttuk hepsini. johnny marr yaz kardeşim yeni sözleri. hadi seri.

böyle grup az gelir, benim için beatles'dan öndedir.

this charming man ile tanıdığım, beni birkaç ay başka şey dinlemekten alıkoyan grup. never had no one ever beni en çok etkileyen şarkılarıdır.

çoğu insanın aksine morrissey'den çok grubun dinamiklerinden dolayı sevdiğim 80ler jangle pop grubu. örneğin still ill, böyle bir gitar adeta 90larda emo abilerden çıkmış gibi, muhteşem

benzerine rastlayamadığım, her gün mutlak doz aldığım, her duyguya hitap eden, her bir şarkısını dinlediğim de bu şarkıyı nasıl yapmışlar ya diye şaşırdığım eşsiz ve leziz müzik grubu, bana göre grubun en değerli üyesi morrissey'den ziyade marr'dır.

aslında benzeri çok fazla olan *the love in, murrumbidgee whalers, the unknown, chalk garden, the reasons why... bu liste uzar gider* tatlı mı tatlı jangle pop müzik grubu. şöyle ki bu abilerimiz jangle pop'u seksenlerde farklı bir şekilde harmanlayarak özellikle 85 sonrası müthiş popüler hale getirmişler, kendileri gibi bir şeyler yapmak istemiş onlarca müzik grubu çıkarmışlar ortaya.

hatta buraya benzeri olduğunu düşündüğüm iki müzik grubunu bırakayım, kime dinletsem "birader bu smiths şarkısı zaten..." diyor.
bir
iki

hadi içimden geldi, üçüncü ve en smiths'e benzeyeni de buraya bırakıyorum, smiths özlemi çeken dinlesin
çok benzemiyor mu?

keşke hiç tanımasaydım dediğim grup. kurtulmaya çalışmak diye bir şey yok. çünkü kurtuluşu yok.

en sevdiğim 3-5'ini bırakasım var bu akşam.

gayya kuyusudur. girince çıkılmaz.

acı tatlı bir ruh haline sokuyor.

dinlemeyen insanların duygusal olarak sağlıklı olduklarını düşünüyorum.

dünyanın en uzun şarkı isimlerine sahip müzik grubudur.

14 yaşımdan beri önemli bir parçam olan müzik grubu

baba o kadar seviyorum ki bu şerefsizleri anlatamam. insanın ruh haline bu kadar etki edebilen bi bunlar bi de kesinlikle radiohead. hadi radiohead hüzünlü şarkı yaptığında müzikal olarak da kendini kesesin geliyor da bunlar veriyor baba keyifli müziği. üstüne söylüyor acıklı sözleri ne olduğunu şaşıyon vallahi.