1.
geçtiğimiz günlerde izlediğim ve çok sevdiğim filmdir. filmde, sabık papa benedictus ile güncel papa franciscus'un geçmişteki ilişkileri ele alınmıştır. benedictus, muhafazakâr bir papadır, franciscus ise benedictus'a karşı papalık seçimini 2005 senesinde kaybetmiş reformist bir papadır. ikisinin din ve papalık müessesi hakkında düştüğü ihtilafı görmemizi sağlayan film, benedictus'un kendine halef olarak franciscus'u seçme sürecini de işliyor. adeta kapalı bir kutu olan papalık, bu film sayesinde seyirciye tanıtılıyor da diyebiliriz. elbette ki filmin propagandist bir çabası olduğuna dair izleniminiz oluyor ve papalık melek değil ama bu propaganda var ile yok arası diyebiliriz. çünkü papalığın içindeki sıkıntılar da gösteriliyor. film oscar ödülü alamamıştır. anthony hopkins ve jonathan pryce başrol oyuncularıdır. ikisinin de oyunculuğunu beğendim ancak elbette ki anthony baba yine benim gözümde en iyisidir. filmde en hoşuma giden yer ise en sonda iki papanın 2014 dünya kupası finalini izleme sahnesiydi. sonuç olarak güzel ve beğendiğim filmdir. bir şeyler öğrenebileceğiniz bir film olmakla beraber gayet akıcıdır da. şahsım tarafından tavsiye edilir. 
devamını gör...
2.
2019 yapımı yavaş ama akıcı, düşündürücü, sade bir film. din, inanç, yaşam vb. hakkında güzel diyaloglar ve düşünceler içeriyor fakat herkesi içine çekebilecek bir film değil gibi geldi bana. hitap edeceği kitleyi sadece konusunun belirleyeceğini sanmıyorum.
biri muhafazaka diğeri reformist düşüncelere sahip iki din adamının ilişkisini, kuracakları arkadaşlığı ve yapacakları konuşmaları içeren film düşünmek için gerçekten güzel bir film. ama bunu dediğim zaman, din hakkında aklınızdaki soru işaretlerini kaldıracak veyahut the man from earth filmindeki gibi çarpıcı gelebilecek bir film olduğunu düşünmüyorum. bu arada film gerçek yaşamlar üzerine kuruluyor. imdb puanı da 7.6
biri muhafazaka diğeri reformist düşüncelere sahip iki din adamının ilişkisini, kuracakları arkadaşlığı ve yapacakları konuşmaları içeren film düşünmek için gerçekten güzel bir film. ama bunu dediğim zaman, din hakkında aklınızdaki soru işaretlerini kaldıracak veyahut the man from earth filmindeki gibi çarpıcı gelebilecek bir film olduğunu düşünmüyorum. bu arada film gerçek yaşamlar üzerine kuruluyor. imdb puanı da 7.6
devamını gör...
3.
filmle ilgili genel bilgiler yukarıdaki tanımlarda verilmiş. o yüzden o kısımlara girmeyeceğim.
peki bu film bize ne vaat ediyor?
bir film seyrederken zaten en önemli motivasyonumuz budur.
bana kalırsa bu film kariyerlerinin zirvesine çıkmış iki din adamının hikayesini en ilgi çekici haliyle anlatabilmeyi vaat ediyor. çünkü afişe baktığınızda yahut da fragmanı izlediğinizde karşılaşacağınız şey iki din adamı ve onların diyalogları.
haliyle geriye bu diyalogların içeriği kalıyor. ne var bu diyaloglarda peki?
başrollerimizi bulundukları noktaya getiren bir çok şey:
-hıristiyan inancının işaretlere verdiği değer: teolojik kısmını bilmiyorum tabii ama bu işaret meselesi yani tanrı'dan gelen işaretler, tanrı'yı hissetme meselesi filmde önemli bir yer teşkil ediyor. öyle ki bazı sahnelerde yok artık diyorsunuz.
-karakterlerimizin inanç, adalet ve vicdan muhasebeleri: filmin kırılma noktalarını bu hususlar çok iyi belirliyor.
ve bu noktalarda karakterlerle empati kurabiliyorsunuz.
-ve en önemlisi hayata karşı gösterdikleri bakış açısı. zaten bu kısım filmi izlenebilir ve çekici kılıyor.
bir tarafta katı ve prensiplerinden ödün vermeyen antony hopkins'in canlandırdığı benedict diğer tarafta da game of thrones'ta high sparrow olarak tanıdığımız jonathan pryce'ın canlandırdığı francis.
burada ister istemez francis'in tarafını tutuyorsunuz. hatta şaşırıyorsunuz. katolik kilisenin içinde 'normal' bir insan.
sorgulayan, mütevazı, komik, olgun ve gerçekçi bakış açısına sahip bir karakter. çok doğal.
benedict maalesef öyle değil.
düşünce kalıpları, makamın verdiği ağırlık ve şahsi egoları arasında savaş veriyor ve siz bu savaşa şahit oldukça benedict ile de yakınlaşıyorsunuz.
filmde çok renkli sahneler var durağanlığı kıran.
beni en çok etkileyen sahne her iki karakteri özetliyor adeta:
spoiler
sahnede benedict kilise bünyesinde çıkardığı albümden bahsediyor francis'e ve albümünü alıp almadığını soruyor. olumlu yanıt alınca da istersen imzalayabilirim diyor. o imza benedict için çok önemli. belki de francis'in dinleyip dinlememesinden de önemli. francis'in verdiği yanıt ise harika, teklifi kabul etmekle birlikte belki şimdi bir şeyler çalarsınız diyor. çünkü notalar imzadan daha değerli.
francis yaşamaktan zevk alan bir yapıya sahip.
film iki din adamının hikayesini tatminkar şekilde anlatıyor. şahsen beğendim.
son olarak şunu söylemem lazım. filmin başrolü antony hopkins değil. elbette saygı duyuyoruz, kıdem muhabbeti var muhtemelen. ama cast kısmı çıktığında jonathan pryce'ı ilk sırada görmek isterdim.
peki bu film bize ne vaat ediyor?
bir film seyrederken zaten en önemli motivasyonumuz budur.
bana kalırsa bu film kariyerlerinin zirvesine çıkmış iki din adamının hikayesini en ilgi çekici haliyle anlatabilmeyi vaat ediyor. çünkü afişe baktığınızda yahut da fragmanı izlediğinizde karşılaşacağınız şey iki din adamı ve onların diyalogları.
haliyle geriye bu diyalogların içeriği kalıyor. ne var bu diyaloglarda peki?
başrollerimizi bulundukları noktaya getiren bir çok şey:
-hıristiyan inancının işaretlere verdiği değer: teolojik kısmını bilmiyorum tabii ama bu işaret meselesi yani tanrı'dan gelen işaretler, tanrı'yı hissetme meselesi filmde önemli bir yer teşkil ediyor. öyle ki bazı sahnelerde yok artık diyorsunuz.
-karakterlerimizin inanç, adalet ve vicdan muhasebeleri: filmin kırılma noktalarını bu hususlar çok iyi belirliyor.
ve bu noktalarda karakterlerle empati kurabiliyorsunuz.
-ve en önemlisi hayata karşı gösterdikleri bakış açısı. zaten bu kısım filmi izlenebilir ve çekici kılıyor.
bir tarafta katı ve prensiplerinden ödün vermeyen antony hopkins'in canlandırdığı benedict diğer tarafta da game of thrones'ta high sparrow olarak tanıdığımız jonathan pryce'ın canlandırdığı francis.
burada ister istemez francis'in tarafını tutuyorsunuz. hatta şaşırıyorsunuz. katolik kilisenin içinde 'normal' bir insan.
sorgulayan, mütevazı, komik, olgun ve gerçekçi bakış açısına sahip bir karakter. çok doğal.
benedict maalesef öyle değil.
düşünce kalıpları, makamın verdiği ağırlık ve şahsi egoları arasında savaş veriyor ve siz bu savaşa şahit oldukça benedict ile de yakınlaşıyorsunuz.
filmde çok renkli sahneler var durağanlığı kıran.
beni en çok etkileyen sahne her iki karakteri özetliyor adeta:
spoiler
sahnede benedict kilise bünyesinde çıkardığı albümden bahsediyor francis'e ve albümünü alıp almadığını soruyor. olumlu yanıt alınca da istersen imzalayabilirim diyor. o imza benedict için çok önemli. belki de francis'in dinleyip dinlememesinden de önemli. francis'in verdiği yanıt ise harika, teklifi kabul etmekle birlikte belki şimdi bir şeyler çalarsınız diyor. çünkü notalar imzadan daha değerli.
francis yaşamaktan zevk alan bir yapıya sahip.
film iki din adamının hikayesini tatminkar şekilde anlatıyor. şahsen beğendim.
son olarak şunu söylemem lazım. filmin başrolü antony hopkins değil. elbette saygı duyuyoruz, kıdem muhabbeti var muhtemelen. ama cast kısmı çıktığında jonathan pryce'ı ilk sırada görmek isterdim.
devamını gör...