togo (film)

başrolünde willem defoe'nun oynadığı abd yapımı dram filmi. alaska'nın ücra bir kasabasında salgın bir hastalık başlar. ölümcül olan bu salgının tedavisi 600 mil uzaktadır. kasaba halkı, kızakçı leonard seppala'dan serumu getirmesi için yardım isterler. köpeklerle kurtları eğiten seppala, sibirya kurdu togo ile yola çıkar. filmde bu yolculuğun ve leonard ile togo'nun hikayesini izliyoruz.

togo bir kızak köpeği. öyle de haşarı ki, normalde onu kızak köpeği yapmak herkesin aklına gelmez. zira sepp'te bunu başta hiç düşünmemişti zaten.
okadar güzel ve o kadar sevgi dolu bi bir köpek ki, onun sevgi dolu oluşu filmi izlerken gözlerinizi yaşartıyor. ya da ben çok duygusalım, özellikle köpek-insan ilişkilerinde bizim onları hiç hak etmediğimiz düşünüyorum, bundan da onların yaşadığı her zorluk bana 10 misli acı veriyor. dirayetli bi kalbiniz varsa, güzel sımsıcak bi film ama biraz hassassanız, ilk zorlukta ağlayasınız gelecek. sonra demedi demeyin.

salya sumuk aglama olasiligina karsilik yaninizda yorenizde pecete/ mendil bulundurarak izlemenizi tavsiye edecegim olaganustu bir yapit.
hayvan olarak basite indirgedigimiz o canlilarin aslinda biz insanlardan bile daha insan olabildiklerini konu alan bir film olmus. hikayesi bir senaryo degil bu arada. gercek bir hikayeden alinti.

alaska’da ucra bir kasabada gorulen salgin bir hastaliga karsi tum hayati riskleri goze alarak panzehri kasabaya ulastirmaya calisan bir kizakci ve togo adli kopeginin hikayesi bu film. dis mekanin guzelligi, goruntu kalitesi, togo’nun muzur halleri izlerken kesinlikle icinize isleyecek. hele canlilarin sahipleriyle olan siradisi baglarini bire bir hissederek sahit olmak… filme bambaska bir anlam katmis.

köpek insanı değilim kedi insanıyım ama soğuk iklimin kızak çeken köpeklerini samoyed husky falan severim. soğuk bir iklimde yaşasaydım kesinlikle sahiplenmek isterdim ama zaten küresel iklim krizi ile her yerde sıcaklıklar yükseldiği için zaten sıcak iklimde yaşayanlar açısından kutup kuşağı köpeklerini sahiplenmek çok akıllıca değil.

bu film o kadar güzel bir film ki insanın kızak çeken köpek sahiplenesi geliyor. böyle bir kaç film var ama en duygulusu bu olabilir.


söz konusu köpek sevgisinden açılmışken rest in peace diyorum.