toplu taşımada yaşanan anlık aşklar

herkes yaşamıştır gibi bir ön kabule sahibim bu konuda, muhtemelen de öyledir yada ben çok şıpsevdi biriyim.

kız çok güzeldir ve bir yerden bir yere gitmektedir. çok güzel olduğu için ya camdan dışarı bakar yada daha güzel olduğu için telefonundan ona yazanları ayıklayıp beğenilmenin verdiği o hazzı tüketmeye ve artık o konuda duyarsızlaşmanın eşiğine vardığı bir sırada bunalıp yolculara göz gezdirirken kendisini kesen üç beş kişiyi şak diye yakalar ve bunlardan biride sizsinizdir.

ama onun ne kadar güzel ve hayalinizdeki başrole ne kadar uygun olduğunu ona söylemek için yada en azından bir audition teklif etmek asla mümkün olmayacaktır. o vapurdaki duraktaki iskeledeki otobüsteki yalnız ve güzel kızdır. hayat sizi en fazla o kadar yaklaştırabilir. aslında o kadar güzel olup halkın arasına karışmayı doğru bulmasamda güzelliğin erişilmez olmasınıda hayal edemiyorum.

mülteciler yüzünden bunu da yaşayamıyoruz artık aga. tüm toplu taşıma araçlarının yüzde sekseni erkek ve yüzde yetmişi de suri afgan paki.. zor.

bir duraklık ömrü olan aşklardır, lan kelebek bile bu aşklardan uzun yaşar.(bkz: swh)

göreceksin, aşık olacaksın, aşık olurken bile biteceğini farkında olacaksın, hayaller kuracaksın ve o kapı açılış sesiyle bitecek hepsi sonra hoop yenisi. aslında günümüz ilişkilerinin hızlandırılmış versiyonu olan aşk

benim için anlık olmayan aşklar. 3 tanesini ölsem unutmam. ilki bana özel kalsın ama ikinci beyefendi ile aynı yazarın farklı kitaplarını okurken göz göze gelip tanışmıştık. kibar insana bayılıyorum demiş miydim? tam bir beyefendi idi.

son beyefendiye geçtiğimiz yıl metroda aşık oldum. giyinmiş takımı ciks. kendisi sadece çok yakışıklı olduğu için de aşık olmuş olabilirim gnfjgj.