tren yolu kenarına bebek cesedi bırakılması

en vahşi dediğimiz hayvanın bile bir sınırı vardır. oysa insanın acımasızlığının, kötülüğünün bir sınırı yok. dünya üzerindeki en vahşi yaratık biziz.
bir insan şunu nasıl yapar? kötü olabilirsin acımasız olabilirsin de hiç mi merhametin yok, ahlakın yok, midende bi hassaslık, içinde azıcık insanlık kalıntısı yok. hiçbiri olmadan nasıl yaşanır ki. güzelliğe dair içinde en ufak bir şey yoksa, için zift gibi karanlıksa, hiçbir şeyi sevemiyorsan bu dünyaya nasıl katlanılır neden yaşanır?
ben böyle haberleri gördüğümde bunu cinnet falan olarak görmüyorum. bu insanların içinde herhangi bir şeye dair sevgi olduğuna inanmıyorum. sevgi nedir bilen bunu yapamaz bence.

ne kadar maruz kalmışım ki reklamına, trendyol diye okudum.