yolu iki kişi birlikte yürümenin yolu kısaltmaması

başlıktaki karakter sayısı kısaltması yüzünden amacımı tam ifade edemedim. aslında tek cümleyle ifade etmesi de zor.
anlatayım: duvar boyuyorsunuz. ortalama boydaki bir evi 8 saatte boyayıp bitiriyorsunuz. işi tek başınıza değil de iki kişiyle yaparsanız ve iki kişi de aynı tempoda çalışırsa iş dört saatte biter. bir alt limit olsa da her işte bu böyledir. hatta bu nedenle birlikten kuvvet doğar demiş atalarımız.
şimdi işin öteki yanı... ankara'da bahçeli'den kızılay'a yürüyorsunuz. 3.5kmlik bir yol. gençseniz 40 dakikadan önce yürürsünüz.
aceleniz varsa, bir usta bir işi bir saatte bitirirse iki usta yarım saatte bitirir orantısını hatırlayıp yanınıza bir arkadaş alıp birlikte yürüyorsunuz. hesabı bir adam bir yolu bir saatte yürürse iki adam yarım saatte yürür üzerinden yapıyorsunuz. ama o da ne iki arkadaşla da 40 dakikada yürümüşsünüz.
matematik bazen yanılırmış değil mi?

şair özetle, sevgilinin koynunda geçen 1 dakika ile çıplak ayak ile yanan közlerin üzerinde geçen 1 dakika arasında zaman farkı vardır diyor; ama diyemiyor.

ne diyor ben bilmiyor.

(bkz: izafiyet teorisi)
(bkz: zamanın göreliliği)

şu şekilde kısaltır. 4 yarışmacı, her 400 de bir yenisi ile değişiyor, yorulmamış olanla. tek kişi 1600'ü 5 dk da koşarsa 4 kişi değişmeli olarak daha az sürede koşuyor.

kenny loggins - meet me halfway - over the top ost. ( 1985 )

hoşsohbet biriyle birlikte yürüyorsanız, somut olarak yol kısalmasa bile, onunla sohbet ederken zaman su gibi aktığından yol kısalmış gibi bir hissiyata kapılırsınız. bu, matematiksel değil, tamamen duygusal bir durumdur.*

yolu kısaltır, ömrü uzatır.
belli ki derdini dinleyen, derdini dinleten biriyle yürünmüştür.