tükürdüğünü yalamak

büyük konuşup sonra söylediğinin yanlış çıkması veya sözünden dönmek.

hele bir de karşınızda ki yapıyorsa tadınya yenmez.

her gün yaptığım eylemdir. yoksa yengeniz kapı dışarı eder.

ön yargılı davranan kişilerde görülmekle beraber herkesin başına gelebilir.

negatif bir kelimedir.
oysa insanın hatasını anlayıp hatadan dönmesi erdemdir, bir insanın tükürdüğümü yalamam demesi egoist ve narsist bir kişiliğe işaret eder.

insan hayatında büyük veya küçük konuşması sonucunda etrafının onu got etmesiyle hayatımda defalarca maruz kaldığı ve mağdur olduğu durum

siyasetin olmazsa olmazıdır.

"ne de olsa kendi tükrüğüm" gibi bir savunmayla geçiştirilemeyecek kadar önemli bir problem.

yakın zaman da yaptım evet. *
olsun ölümlü dünya işte.

ya bunun en güzel örneğini zamanında muhattap olduğum(ve o dönem nedense acayip hoşlandığım) bir kızdan görmüştüm. rakibi olarak gördüğü bir kızı sürekli çekiştirirdi küfürler ederdi hatta kız hastalanmıştı ölmesi için beddualar edip durdu artık ben yazıktır yapma öyle ya falan dedim bu gene sürdürdü ne yazığı ya falan diye. kıza düşman olmasının da en ufak bir sebebi yoktu ve birkaç ay sonra bununla barıştığını ve canişkomlu şekilde o kızdan bahsettiğini gördüm. hem bu manyak karıya güvenim sarsıldı ki(zaten benim arkamdan da konuşuyomuş ama o başka bir hikaye) hem de kavgalıyken kavgalı olmasına dair söylediği bahane inanılmaz anaokulundan kalma gelmişti ben kendimden utanmıştım.

ya bir insan en büyük düşmanıma etmediğim hakaretleri, sırf biri kötü bişey söyledi hakkında o yüzden düşman oldu ben de ona gibi bir bahaneyle söylemez söyleyemez hadi söyledin diyelim azıcık karakter sahibi olursun barıştığında bebişim duyguşummm diye bahsetmezsin ki sonra öğrendim ki o bu kadar çemkirdiği kız bile neden bana düşman oldu sonra neden dost oldu en ufak bir fikrim yok demiş haklı olarak ve tükürdüğünü yalamanın ne olduğu bu olayı bilmeden yapılamaz.

olur öyle arada. mesela ben...
sürekli tükürüp yalar bir haldeyim.
wtf?! bu hiç hoş olmadı tamam...

hayat işte. o bile sürekli değişiyor ve gelişiyor. ben tükürdüğümü yalamışım çok mu ulan?
yaşıyor, görüyor ve öğreniyoruz..

olabilir hayat bu. gururlu olmak iyi güzel de fazlası zarar. insan yaşayarak öğrenen bir canlı en çok. o yüzden bazen yeri geldiğinde olabilir. ama dediğim gibi her şeyin fazlası da zarar. her şeyin de bir dengesi olması lazım.

nereye tükürdüğüme göre değişir.

(bkz: hayatımın özeti)

söylediği yada yaptığı şeyin başka bir zaman tersini yapmak . asla asla deme nin bi çeşid açıklaması .hayat bu kime ne yaşatır bilinmez mühim olan kendi özgüvenini yitirmemek, gurur yapmamak. hele tükürdüğünüzü yaladığınızda komik duruma düşüyorsanız tadı bi başka güzel gülün geçin .

bir kere tecrübe edince bir daha büyük konuşmuyor insan. bir kerede öğrenemeyenler düşünsün.

(bkz: recep tayyip erdoğan) reis çok iyi yapar bunu. onlar konuşur, akp yapar. reco, reçel tahin.
(bkz: bir başbakan iki erdoğan)

bazı yazarlardır. yok, yapmam dediler. ama sonra yapmışlar. ağlamışlar. yazık olmuşlar.

igrenctir

bu benim aşık olmam kimseyi sevemem diye nârâlar atıyordum .aşık da oldum üzüldüm de tükürüğünu yalamak ise evet yaptım bu benim tercihim sonuçta