türk kızlarındaki acaba videoya mı çekiliyorum paranoyası

afgi, suri, paki vb. hukuksuz yollarla ülkeye giren bir takım ailesiz erkeklerin tacizlerinden canı yanan kızlarımızın, kültürü ve milleti fark etmeksizin artık her erkeğin potansiyel birer videocu olabileceklerine dair taşıdıkları hastalıklı şüphecilik halidir.

acaba benim videomu mu çekti?

pardooon, siz demin beni kayda almış olabilir misiniz?
telefonunuza bakmak istiyorum!

şüpheli olan biz, mağdur edilen biz, rencide edilen biz olunca bu da can sıkıcı bir hal alabiliyor.

kim elin afgisiyle, surisiyle, pakisiyle bir tutulmak ister?
yapmadığı şeyle suçlanmak ister?
ve yapmadığını kanıtlamak zorunda olmak ister?

belki telefonumda özel videom var?
niye didik didik ediyorsun?
hakkın var mı?
sonra afedersiniz, malum artık herkesten şüphe eder olduk diyerek yarım ağız özür dilemeler.
son zamanlarda çok fazla türk erkeği bu gibi sapıklıklarla suçlanır oldu.
şimdi bu da iş değil...
yanlıs adres yani. afgi ile paki ile türk gençlerini aynı kefeye koymak da bilemiyorum yani. insafsızlık mı? art niyetlilik mi?

ben bu yüzden tuşlu telefona geçtim yine...
en korktuğum şey böyle şeylerle suçlanmak..
bazen otobuse bile binmiyorum.
1 saat de olsa o yolu yürümeyi tercih ediyorum.
tacizcilikle suclanmak an meselesi.
yok o beni elledi, bana dokundular filan..
yok yalan da değil.. ben safin biriyim. afginin pakinin biri mıncıklar sıvışır ihale de bana kalır.

yemin ediyorum yaşanmaz bu ülkede.
hepimiz hasta olduk. bravo.

arkadaşlar bir iki ruh hastası hödük hariç bu ülkenin erkekleri size böyle bir terbiyesizliği reva görmez merak etmeyin. türk erkeği kendini gerçekten eğitti bakın son dönemde fazlasıyla. ben gözlemliyorum. hele hele genç kardeşlerimizin çoğu pırıl pırıl, kadınlara saygılı.
siz korkacaksanız hayatında kara çarşafsız, burkasız kadın görmemiş afgan'dan, paki'den, arap'tan korkun bu konuda. yaparsa bu hayvanlığı onlar yapıyor.

haklı tedirginlik.

şimdi şöyle bir durum var, bu ülkede kaçaklar gelmeden önce de sapık sayısı boldu. en basitinden her gün din adamı kisvesi altında çıkıp kadınlar, çocuklar ve hatta hayvanlar hakkında saçma sapan fetvalar verenleri düşünün. bunlar tek tük kişiler değil. bunların ardına takılmış olan ve bunlarla aynı kafaya sahip milyonlarca tip var. şimdi buna bir de kaçaklar eklendi ya da adları her ne boksa işte...

ikinci bir mevzu da tutucu diye tabir ettiğimiz aile babalarının ve bu ailelerdeki abilerin, kızlarına/kız kardeşlerine hayatları boyunca "erkeklerden uzak dur. bunların niyeti bellidir vırrık cırrık" şeklinde dolduruşlarda bulunduklarını biliyoruz. sizin "kezban" diye tabir ettiğiniz insan tipi genellikle bu tip ailelerden çıkan, yani benzer ortamlarda yetişmiş olan kişiler. bu kadınlar doğuştan erkeklere karşı bir savunma sistemi geliştiriyor ve bunun büyük ölçüde sorumlusu da bunları yetiştiren erkekler. sevgili sahibi olmanın aşırı derecede korkunç, utanılması gereken bir ahlaksızlık olduğunu empoze ede ede kadınların ayarını bu konuda bozuyorlar. kimisinde travma kendisini, gizli saklı işler çevirecek şekilde yaşamakla gösterirken kimisinde de her selam veren erkeği öcü gözüyle görmek şeklinde ortaya çıkıyor.

işte son dönemde, en normal yetişenlerimizde bile bu paranoya başladı maalesef.
"yabancı mı?"
"yanımdan geçerken durduk yere yumruk atar mı ki?"
" elindeki telefonu bana doğru mu tutuyor bu? kayıt mı alıyor acaba"
"sürü hâlinde yanımdan geçerken taciz ederler mi acaba?"

ne yazık ki benim gibi bir insan bile artık sokakta yürürken bunları düşünmeye başlamışsa bence artık bundan sadece kadınları sorumlu tutmayı bırakmak gerekiyor. toplum denen şey bir bütün. nasıl ki eğitimsiz kadınlar cahil erkek çocuklar yetiştiriyorsa, o cahil erkekler de büyüyünce kız çocuklarını paranoyak şekilde yetiştiriyor. kimse sorumluluk almaz, herkes suçu sadece karşı cinse atarsa bu iş çözülmez. zaten bu işin çözülmesi için de topluca bir eğitim revizyonuna girmemiz gerekiyor tez zamanda.

"afgi ile paki ile türk gençlerini aynı kefeye koymak da bilemiyorum yani." kısmına gelince; darılmayın ama tip olarak çoğunuzu birbirinden ayırt etmek güç. neticede ne kadınımız ne erkeğimiz avrupa insanına benziyor. orta doğululara daha çok benziyoruz. acı gerçekler...

arkadaşlar bu ülkede evine giden kadın kılıçla öldürüldü. bir diğeri evinin önünde kalbine saplanan bıçakla can verdi. annesi kızımın kalbi ikiye ayrılmıştı diye açıklamada bulundu. eski kocası ulu orta yerde boğazını kesti bir baska kadının. son sözü ölmek istemiyorum'du. geçen gün onu aldatan kocasını terk etti diye hayvanoglu hayvan ormana götürüp yakmış önünde de sigara içerek guluyormus kadına.

uzun uzun yazmaya gerek yok en haklı paranoyadir hatta diğer korkulardan sadece biridir. ıki tane densizin kezban yeahhh diye aklınca dalga geçmesi hayatı söz konusu olunca artik o kızın tininda değil inanın.

edit: afgan, pakistanlı ile bir miyim diye isyan etmeyin yukarıda saydiklarimin hepsini bu ülkenin vatandaşı yaptı. ıki tane çöl sapigina tüm suçu atmayın, onlardan önce de neyin ne olduğu gayet açıktı.

bende de var bu paranoya. gayet normal.

kadin hakli kardesim. dikkat edeceksin..
telefonu eline aldiginda ozellikle kamuya acik alanda dikkat edeceksin..
kadin nereden bilsin senin asagilik pislik bir insan olmadigini isgilleniyor daha once defalarca yasadi cunku.
dikkat edeceksin.

akp-mhp iktidarının ülkeye soktuğu ne idüğü belirsiz pislik paki, afgan ve suriyeli yaratıklar sayesinde ortaya çıkan paranoya.

tacizciler yüzünden uzun yıllardır otobüste bir çocuğu sevmeye korkar olduk, sokakta bir kadının arkasından yürürken acaba tedirgin ediyor muyum diye düşündük durduk şimdi de ithal tacizciler yüzünden kalabalık yerlerde kadınlar yanlış anlamasın diye fotoğraf çekinirken dikkat ediyorum, telefonda bir şeylere bakarken yatay şekilde tutmaya özen gösteriyorum. birkaç tür sapık daha türerse artık evden çıkarken bile düşünmeye başlayacağız sanırsam.

afganlarla, pakistanilerle bir tutulmak istemiyoruz, bizim suçumuz ne denmiş. kurunun yanında yaş da yanar diye bir söz var bunu açıklayacak ama bu da tam karşılamıyor durumu çünkü doğulu göçmenler gelmeden önce de bu ülke kadın cinayetlerinde, tecavüzde rekorlar kırıyordu. haftalarca televizyonlarda aranıyordu kaybolan kadınlar çünkü devlet için bu çok normalleşmişti ve polis artık imkanlarını bu kadınları bulmak için harcamak istemiyordu. o polisler afgan değil, o polisler pakistanlı değil. o kadınlara bunları yapanlar da göçmenler değildi o zamanlar. türk erkeği yapıyordu bunları.

o yüzden hiç ya biz onlar gibi miyiz diyip low key ırkçılığa girmeye gerek yok. bir erkek olarak söylüyorum. hiç farkımız yok onlardan. bu ülkede yüz binlerce aile içi tecavüz vakası var. siz hiç sevgilileriniz için ruhlarını açabilecekleri biri olmayı başardınız mı? başardığınızda mutlaka geçmişlerinde bir taciz, tecavüz vakası olduğunu öğrenirsiniz. çoğu zaman aile içindendir bu. duyduklarımı anlatsam kanınız donar gerçekten. ben dinlerken utandım her birinden ve olan biteni düzeltebilecek hiçbir kabiliyetim yoktu.

türk kadını sadece paylaşamıyor çünkü anlayacak, anlamak isteyecek muhatabı yok. buna profeminizm diyebilirsiniz, meriçlik diyebilirsiniz, inanın hiç umrumda değil ama türk erkeği olarak hak ediyoruz o küçümsediğiniz doğulu insanlarla aynı kefeye konmayı.

kadınların bu paranoyası da bir günde oluşan bir şey değil. hepimiz bir değiliz, doğru. pek çoğumuz insanlar tedirgin olmasın diye parmak uçlarında yürüyerek yaşıyoruz toplum içinde, kabul. fakat bunun neye, nasıl yararı oldu bugüne kadar? söyleyeyim, hiç olmadı. o halde biraz empati. bu insanlar her gün acaba tecavüze uğrar mıyım, acaba eve giderken yolu kısaltmak için şu sokaktan geçsem başıma bir iş gelir mi diye korkarak yaşıyorlar.

sebebi inanın göçmen sorunu değil bunun. göçmenlerden önce de vardı bunlar. sadece sorunu dinleyecek muhatap yoktu işte. türk erkeği tecavüze, cinayete kulaklarını devlet kademesinde çoktan tıkamıştı. şimdi kadınlara kendileri değil afganlar, pakistanlılar tecavüz etmeye, öldürmeye başladı diye bu sorunla ilgilenecekleri tuttu. bugüne kadar umurlarında değildi yoksa. buradaki ikiyüzlülüğü görmek yerine biz afganlarla bir miyiz demek de bir seçimdir fakat insani değil.

kadınlar mağdur olurken sesini çıkarma, sonra gel buralar da söylen! de hayde işinize bakın!

paranoya mı saçmalamayın ya burası türkiye tacizin, tecavüzün, şiddetin hat safhada olduğu bir ülke burası ve bir kadın olarak söylüyorum ben bu konudan rahatsız olduğum için bu paranoyanın içine istesem de istemesem de giriyorum.bu ülkenin sapığı, soytarısı bitmediği sürece bizim bu paranoyamızda bitmeyecek.

beni ciddi ciddi sinir hastası etmiş paranoyadır. suçlu sırf karılar değil bu arada ; dinlemeden, etmeden beni linç edecek meriç, mikrop erkek modeli de suçlu. ulan bir karı delirip “taciz ediyor.” diye bağırsa cesedim çıkar, haydi diyelim cesedim çıkmadı bir şekilde de hukuk yoluna girdik. kendimi aklasam bile atılan iftira yapışır kalır. bir de iftira cidden tehlikeli bir şey. birisi size iftira atar ve sonrasında gayet rahat hayatına devam eder. dünya’da ahlâk denen kavram kalmadığı için çok basit bir şekilde iftira atar bu genelev çalışanları ve genelev çalışanlarının erkek patronları. olan kime olur? iftiraya uğrayana olur. kendini aklayana kadar belki yıllar geçer ve aklandığında bile üzerine o iftira yapışır.

ulan otobüste telefonu yere bakacak şekilde ayarlayıp boynumu eğmekten omurgam bozuldu. bıktım ulan para verip telefon alıyoruz kullanmaya korkuyoruz. bu paranoyaları yüzden galerimde 20-30 tane zenci mühimmatının fotoğrafını tutmayı planlıyorum bir gün başıma gelirse “al aç galeriyi koduğum karısı.” diye açtıracağım. gördüklerinden malzemesi de çıkar evde gider bir 52 çeker.

edit: iftiradan korunmak için de 1-2 önerim olsun. öncelikle diyebilirim ki hayatınıza yeni insan almayın. almak zorunda mı kaldınız? sizi tamamen bilmesin, takma ad kullanın(beni mesela nihat diye tanır hayatımda çok yer kaplamaması gereken kişiler), manipüle edebiliyorsanız karşı tarafı tamamen kontrol altında tutun, sosyal medya kullanıyorsanız bile kullanmadığınızı söyleyin, mümkünse toplu taşıma cidden kullanmayın, kalabalık ortamlardan uzak durun, bir kızla ortak bir çevreniz * *yoksa asla iletişim kurmayın.

edit2: aynen bacım afgan kaçakla türk birbirine çok benziyor. tipten ayırt edemeyiz, haklısın bacım.

bu ruh haline kadınlar durduk yerde erişmedi. çünkü sen, ben, baban, kardeşin sapık olmayabiliriz ama sapıklar var. üstelik yeni de değil bu, sosyal medya yaygınlaşmadan evvel de vardı. neredeyse bebeklerde bile akıllı telefonun olduğu günümüzden yıllar önce bir genç kızın arkasından yürüyorum diye kız panik yaptı. kız benden hızlı yürüyordu çünkü geçemiyordum kızı. kız kafasını döndürüp bakınca anladım panik olduğunu ve yavaşladım. günümüzde ise artık parkta birkaç dakika dinlenmeye bile çekiniyorum. telefonu çıkarmaya korkuyorum. oturduğum yerde 1 km çapında ikisi lise 5 okul var. okul girişleri ve çıkışlarında ve dahi gün ortasında okulların yanından geçerken kafamı bazen eğiyorum. çünkü sapık damgası yemek istemiyorum. buna sebep olanlar da kadınlar değil, maalesef benim hemcinsim olan şerefsizler. böyle yazınca da meriç olmazsın korkma, delikanlılığına zeval gelmez. şüphelenen kadın da telefonuna bakar. sen sapık değilsen zaten temize çıkarsın bu kadar basit.

metroda, sokakta, okulda, iş yerinde kısaca her yerde hem cinslerimin başına gelenlerden dolayı bu korkunun ya da paranoyanın yaşanması çok da garip değil.

kara çarşafla fink atıyorum ortalıklarda