türkiye'de profesörler için yabancı dil şartının yıllara göre değişimi

türkiye'deki üniversitelerin dünya başarı sıralamasındaki bugünkü yeri ile doğru orantılı olduğuna inandığım değişimdir.
--- alıntı ---

1973 - profesörlük için 2 yabancı dil şartı.
1981 - tek yabancı dil şartı getirildi.
1983 - dil sınavında 100 üzerinden 70 alma şartı.
2000 - dil sınav barajı 65'e indirildi.
2018 - dil sınav barajı 55'e indirildi.

--- alıntı ---



kaynak

ıleriye, daha yükseğe gitmeyi amaç edinmemiz gerekirken,
geriye, her geçen yıl biraz daha geriye gidişimizin belgesi olan durum.

araştırma yaparken kullanılan kaynakların, makalelerin büyük çoğunluğunun ingilizce olduğu gerçeği varken akademisyenlerin artık ingilizce bilmiyor oluşu önemli bir problemdir. (2., 3. dilden bahsetmiyorum bile)
öncelikle puan sınırı getirildi ama barajı aşabilen az akademisyen adayı olduğu için bu sefer de yds’ye kıyasla yökdil gibi oldukça basit bir sınav üretildi. bu ve bunun gibi nedenlerden nitelikli akademisyen/üniversite sayısı ne yazık ki azalmakta.

binlerce mensubu olan türk akademisinin bugün ki içler acısı haline dönüşmesine denen olan değişimdir. liyakatsizlik, adam sendecilik, kapılardan bacalardan dolup taşan intihal dolu yayınlar bu değişimin bazı sonuçlarıdır. bırakın bundan hicap duymayı, dil şartının ne kadar manasız olduğunu, dilin mi onları hoca yaptığını, bilgisini ingilizce yeterliliğin mi ölçeceğini savunan profesörler gördü bu gözler. ülkesine, dünyaya, insanlığa, bilime, evrensel bilgiye hiçbir katkısı olmayan bu güruhun elinde milyonlarca liralık kaynak çar çur olmaktadır. olmasalarda olur.

yakında dahi anlamındaki de'yi ayrı yazmak yeterli olacaktır.