türklerin başına gelen en kötü olay

arap kültürünü islam sanmak

(bkz: reçel tayin ersoğan)
(bkz: kaval kalkanoglu)
(bkz: siyasal ateizm)

60lardan beri siyasal islam, suriyeli mülteci ucubeler, afganlar, pkk, daha uzar gider.

tivitırın hala kapatılmamış olması..

en büyük sıkıntı fatih sultan mehmet gibi birisinin çizgisinin devam etmemesidir bana göre. osmanlı'yı gerçekten bir imparatorluk, doğu roma / bizans'ın mirasçısı yapmıştır ve o esnada aynı iddiada bulunan ruslar ağaç kabuğu yemektedir. üç yüz dört yüz yıl sonra ruslar devasa imparatorluk kurmuşken türkler ağaç kabuğu yiyorlardı. istanbul'da denize girmişlikleri var osmanlı'nın son demlerinde. (turistleri değil askerleri)

tam da batı'yı dönüşüm döneminde yakalamışken farkında olmadan ve gelecekte yaşanacakları bilmeden elbette, "teşekkür ederim almayayım" diyerek islam liderliğine soyunmak, dönemin gerçekleriyle düşünüldüğünde normal tabi. ama her şey farklı olabilirdi. "we could be the same", "everyway that i can" diye şarkı yazıp yarışmalara yolluyoruz sonra.

roma mirasını ve birleştirebilecek potansiyeli vardı. olmadı. sağlık olsun, önümüzdeki maçlara bakacağız artık.

1071 yılında kim anadolu'ya girelim dedi ve onu niye dinlediniz?

minas tirith savaşı.

atatürk'ün erken ölmesi. bir 10 sene daha yaşasa bugün daha farklı olabilirdi.

araplarla karşılaşmak - selçuk bey
ingilizlerke karşılaşmak - mustafa kemal
özünden kopma, asimile olma, kültürel yozlaşma, sürekli bir olmamaşlık, kimlik krizi, ne batılı, ne arap, ne doğulu, ne türk. hayatı yaşamak için bir bütün olarak birbiriyle çelişkili kanunlar, değer yargılar bütünü: kur'an, türk töresi, anayasa. toplumsal kriz. kimin kime neye göre davranmasını bilememesi. toplumsal hayatın felç olması. kur'an diyor ki: bluğ çağında evlenebilirsin, anayasa diyor 18, ama aileler diyor ki: hele bir işini, gücünü eline al. bluğ çağında reşit olamamak, 18de olamamak, 30unda olamamak, reşit olamamak. eskiden 8 yaşındaki çocuğun 50 büyük başı otlatıp getirebilir yeteneğe sahip olması ama şimdi otuz yaşındaki adamsıya bir koyun versen akşama getiremez. aciz, mızmız, özgüvensiz, sorumsuz, bir türlü kişisel bir vasfa sahip olamayan bir sürü nesil. diploma ile her şeye kavuşabileceği hayalleri kurdurulmuş ama a101 de kasiyer olmak zorunda kalmış bir sürü öğretmen, mühendis, şu veya bu. hayal kırıklığı. tükenmişlik sendromu. benlik kaybı. geri dönüşü de yok üstelik. toplu yıkıma doğru el ele, gönül gönüle, hep beraber. iktidar değişse de değişmese de fark etmez. boşuna ümit sakızını geviş getirmeye devam etmek. sorunları çözmeye çalışmak bir yana kavrayacak yeterliliğe bile sahip olmamak. umut yok yani.

ingilterenin yeni sömürgecilik keşfi olan siyasal islam.

talas savası'nda çinlilere karsi bedevilerle ittifak yapmak

zamanda yolculuk mumkun olsa gidip yüce kaganım beni bir dinleyin diye diz vurup bunun gelecekte basimiza ne belalar getirdigini anlatacağım:)

arapların oyuncağı olan islamı kabul etmek

selçuklu sonrası anadolu beylikleri döneminde osmanoğulları karamanoğulları savaştı ve osmanoğulları galip geldi.
karamanoğulları kazansaydı farklı bir ülkede olacaktık. çünkü karamanoğlu mehmet bey arap fars kültürüne direnen bir padişah olacak ve türkçeyi yücelterek milliyetçi bir devlet kuracaktı.

bu ülkede doğmak ve 25 liraya simit yemek.

daha kötü senaryo
afganistan falan olabilir.

kılıçdaroğlu: bu gün dünden daha kötüyse tek sebebi benle kankim

bizi hangi rejim; hileci, torpilci, rüşvetçi, ırkçı, yalaka, çevre kirletici, menfağatçı, yalancı, sahtekar, fayizci, fırsatçı etmişse o.