türklerin her yemeğe soğan koyma merakı

sanıyorum ki soğan sevmeyen kimse yoktur içimizde. en azından pişmiş olanını*. hem şifalı, hem lezzetli, hem de gerçekten joker bir yemek malzemesi. ama sanki birazcık pokunu çıkarıyoruz gibi geliyor bana. şöyle ki:

balığa soğan, ete soğan, dürüme soğan, menemene soğan, salataya soğan, hemen hemen her sulu yemeğe soğan, ekmek arası soğan ve daha neler neler...

yemin ederim, bir hafta içerisinde soğan yemediğim gün sayısı çok azdır. sağolsun yemek pişirebilen tüm aile fertleri soğan hastası bizde. vallahi soğandan soğudum ha. bu sefer de enchilada yemeği yapacağım diyorum, babam ille de "soğan da koy, soğan da koy" diyor. yeter ulan soğan!

sarımsağı unutmayalım lütfen

sabah çorba içerken kelle soğanı kırarım.
kelle söğüş yerken yanında söğüş soğanı eksik etmem.
lahmacunun arasında olmazsa olmazıdır.
çoban salata için vazgeçilmezdir.
yediğiniz etlerin terbiyesinin hemen hemen tamamında soğan var.
menemen soğanlı daha lezzetli.
soğan hayattır, soğan candır...

çiğini yiyemediğim için, içine dahil olduğum merak.

soğan yemeklere lezzet verdiği için mantıklı olan durumdur.

temelinde yemeği fazlalaştırmak olan eylem. soğan, zamanının ucuz zerzevatlarından olduğu için; yemeği daha çok yapmak için her yemeye soğan doğranmış. menemene bile soğan koymuş insanlar yoksulluktan.

soğanlı omlet, soğanlı börek, soğanlı pide gibi pek bilinmeyen yemeklerde bile soğan kullanan biri olarak evde soğan olmayınca yemek yapamadığım doğrudur.

çiğ olarak da yemesi çok zevkli bence. kuru ya da taze soğanı yemeğin yanında tuza banmak efsane. her gün yenmemesi gerektiği konusunda ise hemfikir olduğum başlık.

sadece türkler değil neredeyse tüm dünya asya, avrupa, amerika soğan kullanır. ucuzlukla da alakası yok. soğan şekerli bir tat verir, salca ise asidik ekşi; salça yokken meyve kullanırlarmış. mesele baygın olmayan bir lezzeti bulmak, hepsi bu....

değişik ilginç bir meraktır.

ama lanet olsun her yemeğe çok yakışıyor. soğan müthiş bir şey bence.
yani yakıştığı için her yemeğe koyma merakı diyemeyiz. çünkü yakışıyor.

ee et azcık insan yiyebileceği fiyatta olsaydı et koyarlardı be agacım soğan söner giderdi! lezzeti soğanla veriyor insanlar napsınlar.

soğan tek başına kesmediği için sarımsak da koyarak zirve yaptığım durum.

yakışmıyor olsa dert ederdim ama güzel oluyor.

(bkz: soğansız bir dünyanın tasavvurunda güçlük çekmek)

soğan domates ve salça bizim yemeklerin kırmızı çizgisidir. kusuru örtmek için de kullanıyor olabiliriz bilemem. şöyle örnek vereyim aslında adana kebabı acılı olmaz acısız olur. acılı adana kebabı ise etin kötülüğünü bastırsın diye yapılır.

ete de yakışıyor sebzeye de yakışıyor. kimin fikriyse nur içinde yatsın.

'' ya ne koyacaktık birader cheddar peynir mi? '' sorusunu insana sordurtan meraktır...

antibiyotik seviyoruz. sadece soğan değil sarımsak da koyuyoruz.

türk yemeklerinin bazı salça ve soğan olduğu için olan meraktır.

bu konuya farklı bir yorum getirmek isterim, soğanın tadı lezzeti yemeğe verdiği aromanın haricinde eskiden yokluk yıllarında insanların katık olarak kullanılabilecekleri malzemeler sınırlıydı buna karşılık geniş aile dediğimiz birçok çocuk ana baba dede nine amca dayı hala tarzı akrabaların bir arada oturduğu kalabalık nüfusa sahip evler vardı bugünkünden farklı olarak bireyler 5-10 hatta 15 çocuk yapıyorlardı kaçınılmaz olarak bunları beslemek kolay değil de bu nedenle menemen yapılacaksa görece bulunması zor ve değerli olan malzemeler az her an bulunabilen bahçede kolayca yetişebilen görece daha ucuz ürünler bol kullanılırdı, soğan patates bulgur bunlardan birkaçıdır dolayısıyla menemen yapıyorsa et ya da yumurta azsa soğan bol tutulur daha özetle kalabalık nüfusun doymasına yönelik bir mutfak kültürü gelişir ve soğan yumurta patates bulgur mısır bunlardan birkaçıdır, aynı şey yemek ve salata malzemeleri içinde geçerlidir.