türkülerde bülbüle sürekli emrivaki yapılması

bülbül fetişizmi.

eski fars edebiyatının, hem divan edebiyatına hemde şarkı, türkü ve manilerimize olan etkilerinden biridir.
ayrıca kafiyeli olduğu için gül ile bülbül genelde birlikte kullanılır.

kedi olsaydı o biraz sıkardı dediğim başlık.

canım bülbülü kendi halinde bulmuşlar sürekli işe koşmuşlar. ötme bülbül, kaçma bülbül, gitme bülbül bir rahat bırakın şu minnağı arkadaş.

haklı isyan yazar arkadaşıma katılıyorum. ayıp yahu. nerede kaldı hak hukuk? sahi nerede kaldı?

neyse efem az düşün bülbülün yakasından bir özel hayat bırakmadınız hayvanda. çok sinirlendim, kendi kendimi gaza getirdim, nasıl sakinleyeceğim bilmiyorum.

bülbüle söyleyin dalına konsun dizesi her zaman bı kahkaha attirir

zulümdür. edebi hayatın kölesi bülbül, dünya aleminin kölesi de insandır.

öt be bülbül,
öt be!

ne var ki bülbül de bu durumdan memnundur, sesini pek çıkartmaz.

emrivaki değil de rica diyelim biz ona. ötme bülbül ötme bir emir değil ricadır. bülbül isterse ötebilir yani.

bülü bülü değil de

bül bül denmesi sorunsalı

doğrusu başlık yapılana dek hepimiz masum ve şairane bulduğumuz bu mobbing durumu konusunda sanırım yeniden düşüneceğiz. ( sanırım günümüzde de masum kedicikler bu mobbinge maruzlar unutmayın.)