üç kuruşla çocuk okutan emekçi babalar

şanışer'in beni bana yar etmezler şarkısında geçen bu cümle beni düşünmeye sevk etti. malum, bugünlerde türkiye gündeminde asgari ücret ve zamlı fiyatlar var. asgari ücretle ağır bir işte çalışan bir baba olduğunu düşün, evin kira, ev sahibin bir ay boyunca verdiğin emeğin karşılığında verilen üç kuruşun yarısını hatta daha fazlası ona vermeni istiyor. çocuğun var, onun okuması için elinden geleni yapıyorsun, bir mesleği olsun kimseye muhtaç olmadan daha rahat bir hayat yaşamasını istiyorsun. ama bir yandan maddi sıkıntılar ve yaşayamadan, yaşatamadan akıp giden hayatın arasında sıkışıp kalıyorsun. 22 bin alıyorsun, ev kiran 16 bin(yine en iyi ihtimal). geriye 6 bin kalıyor ve bu 6 bine üstün matematik becerilerinle ailenin bir aylık yaşamını sığdırman gerekiyor. bir hafta sonu çocuğunla ve eşinle dışarı çıkıp vakit geçirmek istesen cebinde 10 tl kalmaz. anı biriktirecek takatin kalmaz. ne anladım böyle bir yaşamdan? işte beni ilgilendirmiyor demekle olmuyor bu işler. vicdan işi bu. yazık yaşamadan solup giden yaşamlara.

edit: çocuk sahibi olmanın tek ölçütü maddi güç mü? evet, maddi ve manevi açıdan iyi koşullara sahip olmak çocuğunuza sunacağınız hayat konusundan önemli. fakat zorluklar içinde büyüyüp bu ülke için kendini feda eden, ülkeye katkı sunan ne çocuklar var. çocuk sahibi olmak için kişinin sahip olması gereken ölçütleri düşüneceğimize sistemin neden bu kadar acımasız olduğunu düşünsek keşke.

vatan elden mi gitsin?
emevi camisinde cuma namazı kılmaktan daha mı önemli?

üç kuruş para kazanıp neyine güvenerek çocuk yaptığıda ayrı bir soru.
adam gibi bir hayat veremeyecekseniz doğurmayın şu çocukları.

boş ahkamların, tek pencereden bakmaları şöyle bir kenara koyarak. eli öpülesi, önünde eğilenesi insandır. sorumlulukları vardır ve çabalar, kendi hayatını bir kenara bırakmıştır peki ne için vazgeçiyor hayatından belki çocuğum benden daha iyi bir hayat sürer umudu için

sonuçta: ''bir umuttur yaşamak''

akp'nin 22 yıldır naslı ekonomi modelinin başımıza açtığı en paslı sonuçlarından birisidir. bir taraftan paraya para demeyen kodamanlar, öte yandan üç kuruşla çocuk okutan emekçi babalar. bu kirli düzen mutlaka değişmelidir!.. çocuğuna iyi bir hayat vermeyeceksen doğurma, bu kadar basit..