ucemak ya da ucemamak işte bütün mesele bu

çok sevdiğim ucemak adlı yazarımız için yazdığım şiirimsi cümlemsi.
shakespeare halt yemiştir yanımda, yesin de zaten.*

--- alıntı ---

“ucemak ya da ucemamak, işte bütün mesele bu!
tanımlarımızın katlanması mı güzel
troll yazarların linçlerine, oklarına
yoksa diretip bela denizlerine karşı
dur, yeter demesi mi?
sözlük, uyumak sadece!
düşünün ki uyumakla yalnız
bitebilir bütün acıları yüreğin,
çektiği bütün kahırlar insanoğlunun.
uyumak, ama eksi yiyebilirsin uykuda, o kötü.
çünkü, o ölüm uykularında
sıyrıldığımız zaman eksilenmek kaygısından
ne tanımlar yazabilir yazar, düşünmeli bunu.
bu düşüncedir felaketleri yaşanır yapan.
yoksa kim dayanabilir yoldaş'ın kırbacına?
zorbanın kahrına, gururunun çiğnenmesine
sevgisinin kepaze edilmesine
kanunların bu kadar yavaş
yüzsüzlüğün bu kadar çabuk yürümesine
kötülere kul olmasına iyi yazarın
bir bıçak saplayıp göğsüne kurtulmak varken?
kim ister bütün bunlara katlanmak
ağır bir hayatın altında inleyip terlemek
ölümden sonraki bir şeyden korkmasa
o kimsenin gidip de dönmediği bilinmez dünya
ürkütmese yüreğini?
bilmediğimiz başlıklara atılmaktansa
çektiklerine razı etmese yazarları?
bilinç böyle korkak ediyor hepimizi:
düşüncenin soluk ışığı bulandırıyor
yürekten gelenin doğal rengini.
ve nice büyük, yiğitçe atılışlar
yollarını değiştirip bu yüzden
bir iş, bir eylem olma gücünü yitiriyorlar.

--- alıntı ---