ülkeden ümidinizin kesildiği anlar

uzun zamandır çok az zaten ama deprem iyice azalttı. deprem cehaleti hiç sarsmadı. felaket bölgesinde şehir yerle bir olmuşken insanlar enkazın altında donarak can verirken katilleri savunanları görmek bitirdi umudumu. ev yerine mezar inşa edip sonra da kader diyenleri savunan cehalet karşısında ne yapılabilir ki? düşünebilme, fikir üretebilme becerisi olmayan kendilerine tapan bir topluluk oluşturdular ve her türlü ihaneti yapıyorlar.