anıl mert özsoy’un herkes her şeyin farkında isimli öykü kitabının ilk öyküsü olan pekmez öyküsünde gelen bir cümledir.

ve gerçekten öyledir. gariban olmak buz gibi bir soğukta kalmaktır. tir tir titremektir, ufukta sımsıcak bir güneş doğacağına dair bir huzme ihtimal bile görmeden. sadece fakir olmak değildir gariban olmak; gariban olmak için cebinin boş olması yetmez; kimsesiz, çaresiz, yolsuz yordamsız olmak da gerekir. ve insan bir kez gariban hissetmeye başladı mı yere düştüğünde yediği tekmelerim hesabını da tutamaz olur zamanla.

ve bir çare yoktur garibanlığa. garibanlıktan çıkılacak yol çoktan geride kalmıştır. ince bir sızı gibi uzanır durur hayatın dikiz aynasında. daha mutlu bir hayat biz ilerledikçe aksi istikamette yol almaktadır, hem de bizden çok daha hızlı bir kararlılıkla.

sadece umut. garibanlığın battaniye şefkatinden bile nasibini almaya çaresizliğinde sadece umut vardır. ve her gariban hayallerinin ufku kadar ısınabilir. ve her gariban ayağını dilediğince uzatabildiği bir yorgan arar durur. ve her gariban gece uyurken umutlu rüyalara yatmak ister, ısınır bazen içi elverdiğince.

ve sadece umut…
devamını gör...

bu başlığa tanım girmek için olabilirsiniz.

zaten üye iseniz giriş yapabilirsiniz.

"umut garibanın yorganı" ile benzer başlıklar

normal sözlük'ü kullanarak 3. parti dahil tarayıcı çerezlerinin kullanımına izin vermektesiniz. Daha detaylı bilgi için çerez ve gizlilik politikamıza bakabilirsiniz.

online yazar listesini görmek için lütfen giriş yapın.
zaman tüneli köftehor rehberi portakal normal radyo kütüphane kulüpler renk modu online yazarlar puan tablosu yönetim kadrosu istatistikler iletişim