ünlem işareti kullananları ciddiye alamamak

muzdarip olduğum hadisedir.

tedavisi vardır umarım, ünlem görünce otomatikman gülüyorum, cümlelerin anlamı çöpe gidiyor. üzülüyorum.

hele bir de üç nokta ve ünlem varsa, hiç ciddiye alamıyorum..!

bir çeşit tercih.

nerede kullandığına bakarım açıkçası. saçma sapan ahkâm kesip, söylediklerinin anlamını güçlendirmek gibi bir gaye içerisindeyse sallamam. yazım kurallarına uyduğu için kullanıyorsa, hiç batmaz gözüme çünkü doğrusunu yapıyordur. sanal âlemdeyiz diye her şeyi kenara bırakma zorunluluğumuz yok çünkü.

mesela çok samimi bir arkadaşımla konuşurken "hadi lan ordan" yazarsam ünlem koymam sonuna ama bir başlıkta bir tanım yapıyorsam ve konu içerisinde bu cümle geçiyorsa, o zaman ünlemi de koyarım çünkü sonuçta bu bir ünlem cümlesi. diğer noktalama işaretlerini doğru yerde kullanıyorsam ünlemin ne suçu var?

insanın fikirlerini vurgulamak istemesi suçmuş gibi!
*

o halde acilen sevişmen gerek!

ben kavga çıkarıyorum. bu noktalama işaretini mesajda sadece bir gerginlik alameti olarak algılayabiliyorum.
o coşkuyu vermek için seni seviyorum! falan yazanlar var. benim ne bağırıyon lan a… yazasım geliyor.