bariz yazım yanlışlı yazıları ciddiye alamamak

sen ne okumuşsun ki ne yazıyorsun, diye içten içe çıkışarak eyleme geçirdiğim kötü huyum. oysa pek âlâ da doğru şeyler yazmış olabilir, dikkatsizlik olabilir, unutmuş olabilir, klavye sürçmüş* olabiliii...

yanlışlıkla mı yapılmış yoksa bir türlü öğrenememiş mi belli oluyor ve ikinci seçenekse maalesef bir itibar düşmesi yaşıyor gözlerde. isterse evrenin sırrını açıklasın, olmuyor işte…

bariz yazım yanlışı olan yazılar genellikle hem belli bir eğitim seviyesini hem de belli bir yaş durumunu gösterir.
ben okuduğum yazı herhangi bir sosyal medya platformundaysa konusuna göre imlaya dikkat ederim. çünkü twitter, youtube, instagram gibi uygulamaların yorumlarında birçok sosyal tabakadan insan kendini ifade etme çabasındalar ve buralarda iyi bilgiler edinebilirsiniz. çok hamarat bir ev hanımının imla kurallarına uymadan yazdığı yemek tarifi, hayata yeni adapte olmaya çalışan acemi bir insana mutfak için çok iyi bilgiler sunabilir. yahut bir usta tamirat bilgileriyle çok faydalı olabilir. biz bu insanların ortalama seviyede yazı yazabilmelerini gönülden isteyebiliriz fakat onlardan esas beklediğimiz şey bu değildir. imla kurallarına en çok dikkat ettiğim konular tarih, politika, felsefe, bilim gibi sayısını arttırabileceğimiz başlıklardadır. fakat yine buralarda da yazının bulunduğu platformu gözeterek insanların işaret ettiklerine dikkat ederim. birçok basılmış kitap ve makale dahi editörler tarafından okunup düzeltildikleri halde yazım yanlışıyla çıkıyor. insanın en çok zorlandığı şey, kendi yazısını düzeltmesiyken editörden yoksun alanlarda yazım kuralları için acımasız olmam. sadece bariz gördüğüm hatalar için kişiyi uyarırım. bana yapılan uyarılar için de teşekkür ederim. çünkü bu beni memnun eder. insanlar her zaman iyi bir ruh hali ve dikkatle yazı yazamayabilirler.

ya sen, ‘diyeden’ önce virgülü neden koydun oraya onu açıkla. “yazıyorsun, diye’ bu ne lan. sısısıs

titriyorum.