unutulmaz sevinç anları

aman allahım, popescu, popescu geliyor, haydi popescu, haydi oğlum, haydi oğlum...
goooooooooooooool
allahım sana şükürler olsun.
uefa kupası 1999-2000 sezonda bizim sayın seyirciler.

nihat kahveci 2008 yılında gol attığında sevinçten babaannemi balkondan aşağı sallandırmıştım.

yemin ederim o topun direğe çarpıp içeri düşmesi hayatımda zevk aldığım ender anlardan birisiydi.

mükemmel anlardan birisiydi. ve unutulmaz sevinç anımın futbol olması evet.

sevinçten genelde salya sümük ağlarım.

sözlüğün 1.yaş gününde ekrandan süzülen havaifişekleri gördüğüm andır.

sanki çocuğumun 1. yaş günü gibiydi.

belki sevinçten ağlamış bile olabilirim.*

galiba voleybolda final maçına çıktığımız zamandı. sesim kısılmıştı bağırmaktam.