üzüldüğün şeyin kimsenin umrunda olmaması

kimsenin umrunda olmaması da senin umrunda değildir. dert değildir.

kimsenin umrunda olmaması bir kat daha üzer.

herkes dünyaya kendi açısından bakıyor maalesef ki. annene bile dert yandığında mutlu olmadığını kendini kontrol edemediğin hatta kriz geçirdiğin günleri anlattığında sana "şükretmiyorsun ondan böyle oluyor" demesi gibi işte naparsin. annen de olsa kendi çaresizliklerinle baş başasın :(

çoğunlukla böyle bir durum yoktur aslında. amiyane bir tabirle "herkes kendi derdindedir". ne yani senin derdinle dertlenmeyecek insanlardan da rol yapmasını mı bekleyeceksin.

geçiyor o haller. insanı terbiye eden bir şey var, 'zaman'

boş bir a4 kağıt uzatıp yaz deseler, üzgün bir surat çizer bırakırdım galiba. bu kadarı yeterli derdim.

anlatmamanın erdemi başka bir şeymiş. öğretti zaman. çok güzel aforizmalarla süsler, uzun bir paraf atardım. genç kızlar favorilerdi falan. off bee.

entel değiliz şükür.