üzülmemek için heveslenmemek

heves ettiği her şey cam kırıkları gibi boğazına dizilince insanın, o da kendince bir önlem olarak bu yola başvurmuştur.

aslında hazin bir durum ama heveslenip içinde patlaması kadar değil.

her şeyi akışına bırakmak gerek, şöyle olsa böyle olsun diye heveslendikçe beklentin büyür e gerçekleşmezse ki genelde böyle olur, aynı oranda hüzne ve isyana gark olursun.

aslında insan ne yaparsa kendine yapar, bir şeyin bize ne kadar yük olacağını bakış açımız belirler.

beklentiler üzer

ancak gerçeği görebilen ileri görüşüler tarafından gerçekleşir. öteki türlüsü kendini kandırmaca.

ileride zengin olmazsam diye zenginliğin hayalini bile kurmuyorum. böyle bir fukaralık.

kursağına kaçak kat çıkmaya elverişli kişilerin kendini kandırabilmek için ekstra çaba sarf ettiğini her fark ettiğinde tavanla bakışmasına sebep olan dramatik durum.

“beklentim yokmuş gibi davranıp içime dünyalar kadar umudu sığdırmaktan yoruldum.”

"olur gibi oldu ama olmadı. ölmedik gibi ama kimse de sağ çıkmadı" sorunsallarına düşmemiş olursunuz.(bkz: swh)