uzun süre etkisinden çıkılamayan rüyalar

hemen her insanın başına gelen, ya çok büyük neşe ya da çok büyük acı barındıran rüyalardır.

bu kümeye koyabileceğim çok rüyam var ancak neşe içerenlerinden bir tanesini anlatayım:
bundan dört yıl önce ankara'ya daha önce hiç gitmemiş bir vatandaş olarak ilk meclise gittiğimi, ardından da ankaragücü maçına giderek maç izlediğimi görmüştüm. ankara'yla hiçbir alakam olmamasına rağmen, kendimi ankaragücü formasının içinde tribün marşı söylerken görmüştüm.

bu rüyayı gördükten iki yıl sonra, çok çalıştığım üniversite sınavı sonucunda ankara'yı kazandım * . şimdi ise hayatımı orada kurmaya çalışıyor ve sürekli olmasa da ankaragücü maçlarını takip ediyorum. belki okullar açıldıktan sonra kombine alabilirim. hatta uslu bir ankaragüçlü olursam benekli ayhan'ı dahi görebilirim.

birisiyle görüşmüştüm ve karar aşamasında iken, dini açıdan bu tarz şeylere inandığım için, istihare rüyası için uyudum. rüyamda iki tane kadın eve geliyor kovuyoruz ardından evimizin camlarını korkunç bir şekilde taşlıyorlar. ardından hiç de hoş olmayan bir ayrılık yaşadım. rüyayı onaylar neticede idi. bu yüzden hala etkisinden çıkamıyorum bu rüyanın.

bir kadın benim daha önce görmediğim ama görmek istediğim bir adamın tipini tarif etmişti bir keresinde. "nasıl biri?" diye sormuştum. kadının anlattığı şekliyle rüyama girmişti ve çok korkmuştum. sonra adamı gördüm ve akıl hastalarıyla muhatap olmamam, onlara itibar etmemem konusunda kendime uzun bir tirat attım. gözlerimle gördüğümle asla uyuşmayan bir çirkinlikten bahsediyordu şahıs. detaylandırılacak.

anlatayım da ne biçim bilinç altım var görsün herkes*. rüyamda ışid gelmiş türkiyeye. her yer sakallı, taliban kılıklı terörist dolu. rüyayı gördüğüm dönemler hep siyah giyinirdim üstümde metal grup tshirtleri olurdu. rüyada da öyleyim. neyse efendim sokakta yürüyorum her yer taliban kılıklı adamlarla dolu, bana bakıyorlar dik dik. ben de üzlüyorum ne oldu bu memlekete canım memleketimin geldiği hale bak diye. yürürken bir terörist durdurdu satanist misin kılıga bak falan diyor. dedim sümme haşa müslümanız*. sen gel bakayım liderimizle görüştüreyim o anlar senin ne olduğunu dedi. takıldım peşine bir alana geldik on kadar terörist var hepsi silahlı. çağırdı bu liderini. adam bir geldi meğer ışid'in lideri thom yorke'muş, onun siyah uzun sakallı versiyonu*. çok sakin bakıyor. sen kimsin bakalım necisin dedi. dedim valla müslümanım sizi çok destekliyorum iyiki geldiniz, sefa verdiniz. boynumda şeytan sembollü kolye var tuttu kolyeyi bunlar nedir diyor. dedim bunlar hep sembolik ben biraz özentiyim ondan bunlar. diğer herifler de bakıyor dik dik. biri dedi ki izin ver sıkayım şunun kafasına. pacayı kurtarmam lazım dedim ermenice bilirim anlaşma yapacakmışsınız yakında yardımcı oluruz. tamam dedi ama önce bizden olduğunu kanıtlaman lazım biz bu külliyeyi yıkacaktık. bunlar şirktir git oraya saygısızlık yap.* dedim tamam gittim külliyeye yumruk attım*. külliyenin yanından ayrılırken bir anda yağmur ızgarasının içine düştüm. kollarımla demiri zor kavradım gövdem boşlukta. çıkmak için uğraşıyorum. bi baktım elin ışidlileri dalga geçiyor benimle bıyık altından gülen var te allam diyen var. neyse sinir ve utancla çıktım ızgaranın içinden thom yorke'un yanına gittim. tamam yarın sabah gel dedi, tamam dedim. oradan ayrıldım dedim bir günde ermeniceyi nasıl öğreneceğim lan ben? ağlayacağım neredeyse. orada bir genç vardı tıp öğrencisiymiş olanları görmüş dedi sen cidden ermenice biliyor musun yoo dedim. neyse akşam çalış belki öğrenirsin dedi teşekkür edip eve yöneldim. yolda ehli sünnet tv'yi sunan baba deyip duran adamı gördüm elinde çiğ köfte kafa selamı veriyor bana. neyse dedim bahane buluruz affeder inşallah falan ama adamlar yolda adam dövüyor silah sıkıyor ne affetmesi. o akşam ermenice sözlük karıştırdım video'lar izledim. ertesi gün sabah meydana gittim tam thom yorke'u gördüm bana doğru geliyordu ki uyandım. bu da böyle rüyamdır*.

küçük iskender' i gördüm. çürümüştü. etkisinden çıkmak bir iki günümü aldı.

geçen gece rüyamda sırtıma dikiş atıyorlardı hala etkisinden çıkamadım.

babama anlattım popon açık kalmış dedi.

rüyayı düşündükçe sırtım sızlıyor yemin ederim. insanın sırtına dikiş atılması ne kadar kötü bir olaymış.

ölünün canlandığını görünce evet etkisinden çıkamıyor insan. mezarlıktan korkar oldum ya.

akşam vakti, aniden çok kuvvetli bir rüzgar çıkıyordu. kaldırımda yürüyen insanlar aynı anda yere yığıldılar. hava açık ve gökyüzünde dolunay var. rüzgarın şiddeti arttıkça dolunay yavaş yavaş küçülmeye başladı ve bir yıldız boyuna geldikten sonra sönüverdi.

dipnot : gördüğüm rüya kıyametin kopuşuydu.

ilkokul yıllarında görmeme rağmen unutamadım.
zifiri karanlık bir uzay boşluğunda yatar vaziyette duran bir iskelet ve o iskeleti işaret parmağıyla gösteren devasa bir el.

...rüyamda bir kere recep ile aynı yerdeydim, bir şeye gülerken odaya girmiş ve benimle iletişime geçmişti, sanki ona gülümsemişim gibi hissetmiştim, günlerce atamadım üstümden, utanmasam çıkıp yayın yapacaktım ben recep'e gülümsemedim, asla da ona gülümsemeeeem diye... ben rüyamda gülümsedim sanıldığını görüp bu hale geldim, bir tarafına uşaklık edip dil yordamıyla temizleyenler nasıl nefes alıyor aklım almıyor dünya... hiçbir diktatöre yağ yapılmaz rüyada dahi...

yılan gördüğüm rüyalarımı unutmam zaman alıyor

üniversite yıllarımda, karabasan çökmesi ile sonuçlanan bir rüya var ki şöyle anlatayım efenim;
rüyamda gökyüzü alacakaranlık. bomboş bir sokakta yürüyorum. ardından sokağın sonu geniş, daire biçiminde bir alana çıkıyor. alana çıktığımda üzerinde folklör kıyafeti bulunan bir grup yöresel bir dans ediyor. ben de kaldırıma oturup bir süre onları izliyorum. derken gruptan biri ayrılıp yanıma geliyor ve "sen de katılmak ister misin" diye soruyor. teşekkür edip geri yolluyorum. kısa bir süre sonra grubun dışından biri yanıma gelip bana "uzun zamandır beni takip ettiğini biliyorum. ama senin dışında biri daha beni takip ediyor. sen onu bilmiyorsun. o beni takip ederken aslında seni de takip ediyor. her yaptığı görüyor, hep yaptığını biliyor. şuan sokağın öbür ucunda." diyor. ben de sokağın öbür ucundaki adamın ayaklarına bakıp yavaş yavaş bakışlarımı yukarı kaldırıyorum. tam yüzünü göreceğim sırada uykudan uyandım. işin en caf caflı kısmı bundan sonra başlıyor.
uyandığımda hareket edemedim. klasik karabasan halleri. arada gelir gider. çok korktuğum birşey değil. panik yapmadım ilk başta. sonra üzerime dört ayaklı, tüylü bir şey atladı. ağırlığı kedi kadar bir şey. göğsümde yürümeye başladı. kollarıma falan sürtünüyor. kedi gibi mırlıyor. sonra yere atladı. gözümü açamayıp hareket edemesem de evde koşuşturma sesleri duyuyorum. uzun süre böyle devam etti.kendime geldiğimde sabah ezanı okuyordu.
artık inancınıza göre ister karabasan deyin ister uyku felci ama hatırladıkça hala ürperirim.

insanın sevdiğini rüyasında görmesi kadar kötü birşey yok. uyanıyorsun o rüya kahvaltı yapacaksın o rüya aklına geliyor. yaşanılan şeyin güzelliğine göre etkisi uzuyor. oğuz atay iki gün üst üste sevdiği kadını rüyasında görünce 3. gün takım elbiseyle yatmış.

lisedeyken ilya ehrenburg'un meşhur üçlemesini* okuduğum sıralarda gördüğüm bir rüyaydı (yoksa kabus mu demeliydim).
ama rüya komün sırasında geçiyordu.. jakobenlere katılmışım..ulusal muhafızlar ve paris halkıyla komünü savunurken (çünkü düzenli birlikler yok) uzaktan atılan zehirli bir iğne* bana isabet ederek oracıkta ölmüştüm.. rüyayı renkli mi yoksa siyah - beyaz mı gördüm onu hatırlamıyorum..bana tesir eden bir rüyaydı, hala hatırlarım..

annemin babamın ya da sevdiğim birinin öldüğünü gördüğüm rüyalar..