yazarların etkisinden kurtulamadığı bir anısı

küçükken ama çok minnoşken ben (6-7 yaşlarda)dışarda arkadaşlarımızla yakalamaca oyunu oynuyorduk. tam hepsinden kaçtım kurtuldum derken ,içimizdeki en haşarı çocuk elinde kocaman bir hamam böceği ölüsüyle peşimden koşmaya devam etmişti. ben kaçtıkça o yaklaşıyordu. vee sonunda olan oldu tabiiii; böceği tişörtümün içine ensemden sırtıma doğru aşağıya bırakıverdi.. bağırıp çağırarak ne kadar o korkuyla koştum bilmem....işte o gün bugündür böcek ve türevlerinden deliler gibi korkarım...bazen gördükçe minik krizler bile geçiriyor olabilirim. hayır bir de bu yaratıklar her ortamda kimseye musallat olmayıp inat gibi beni bulup sadece beni huzursuz etmiyorlar mı?!!! cinnet getiriyorum gerçekten.

ilk korku filmim yanlış hatırlamıyorsam ölümcül deneydi. filmde bir çocuğun gözünde çekiç vardı. bir de dikenli telle bağlamıştı. sonra katil kızı kesti. arabaları da çalışmadı. korkudan gözlüğümü bile takamadım gözüme girer diye. hala bir şey gözüme yaklaşınca o görüntüler geliyor hafızama.

2016'da, ankara güvenpark'ta bomba patlatmışlardı. hiç unutmam. korkunç bir gündü.

babam beni boruyla döverdi. pimaş boru.

beni zorla murat boz konserine götürmüşlerdi.
çok korkunçtu çok.
ne be hep acıklı şeyler mi anlatacağız ?
harbi leş bir anı bu arada.