uzun uzun yazıp hiçbir şey söylemeyen insan

bir tartışma içinde olsun, muhabbet ederken olsun, bir şeyler açıklamaya çalışırken olsun... kendini haklı çıkarmaya ve zeki göstermeye çalışır bu insanlar. fakat bu insanlardaki cahilliği hiçbir yerde bulamazsınız. konuşurken veya yazarken uzuuun uzun bir şeyler söylediğini sanar, araya anlamını bilmediği veya önceki gün öğrendiği kelimelerden doluca sıkıştırır ve bir cevap beklerler. bu insanların yazarken edebiyat yapma olasılığı da yüksektir ek olarak. araya entel görünümlü kelimeler sıkıştırıp uzun uzun yazarlar fakat aslında hiçbir bok söylemezler.

birebir iletişim halinde değilsek bize pek de zararı dokunmayan insandır. bunun bir de uzun uzun konuşup hiçbir şey anlatmayan insan versiyonu vardır. işte bu arkadaş epey tehlikeli olabilir.

yazar lucifer

soru sorup cevabını dinlemeyen insandır.

iki şizofrenin yine buluştuğu başlık olmuş. sısısısııs

ailelerinizin yerinde olsam yapacağım ilk iş 'dayak' sonra da kliniğe yatırırdım elinizden telefonu alıp.

bazan hepimizin başına gelebilen sıkıcı bir durum.( o yüzden yazdıklarımı dönüp yeniden düzenleme alışkanlığındayım. öyle ki editleme limiti yetmiyor hani. sözde düzelttiklerimi bile sonradan bir kez daha düzeltiyorum.belki takıntı belki yetersizlik. fazla umrumda da değil aslında.)
uzun uzun yazıp hiçbir şey söylememek, ya gerçekten bilgisiz bir gevezelik belirtisi ya da bilinçle davranan ve okuyanlarda 'kesin ciddi bir şey anlatıyor ama ben anlayamıyorum galiba' duygusu uyandırabileceklerini etkileme tavrıdır.

süreç değil sonuç insanı olarak x8 hızda sadede gelmesini beklediğim insan tipi.

bak yemin ederim dermanım yok.
merak da etmiyorum.
etsem söylerim, senden mi çekineceğim.

bana derdini söyle, oturup çözelim.
n’olur.

#3337125

bu arkadas. bise anladiysam arap olayim. evet.

kimi tanımlarımı okuduktan sonra bu başlığa malzeme yapılası cinsten bulduğum oluyor evet. ancak sahici kalmak adına silmiyorum. (en azından, sözlük istatistiğine bir katkısı var nasılsa, varsın fatura da poetikaya çıksın amaan deyip geçiyorum. yazıp da anlatamadığını düşündüğün şeyi, bir başka tanımda anlaşılır biçimde yazma imkanı her zaman var çünkü.)

söyleyemem.

başka yazacak yerim yok.
*

uzun uzun soyleyip de hic yazmayan insanla kapisir mi?

yahu yine ne oldu gece gece eppur da eppur
buyrun geldim ne var ne olmuş
saate bakın saat kaç olmuş
yarına işimiz var gücümüz yok
söyleyin ne olmuş söylemediysek suç mu

#3337403 senlik bir şey yok seni herkes seviyor

yanlış anlaşılmaktan korkan insandır.

yapay zeka yazınca öyle demiyonuz ama aa nası da biliyo diyonuz

aslında ne yazacağına tam karar vermeden yazmaya başlayan insandır. o kararsızlık bitmeden önce de yazmayı bitiren insandır.
bazen olur öyle. insan sadece yazmak ister, sanki o kelimeler yüreğinden yük azaltacak diye yazar, sadece yazar.

z'lerin, uzun yazma olgusu ve durum olmaması yüzünden okuyamama esprisi üzerinden dönen, elegant tartışmalarından birisi. bu tür tartışmaları 15 yıldır bolca okuyoruz z dostlarımızdan.
suggestion bot kimliğimle, bunu sevenlerin sevebileceği bir başka güzel z tartışması da "okumak mı gezmek mi" şeklinde hayat buluyor. "hesabı kadın mı ödemeli erkek mi" anketini de, ailece hoş vakit geçirmek isteyen çiftlerimize tavsiye ederim.

ekşi'de ayda 3 kez, normal sözlüğümüzde de, --sosyolojik algoritmasını henüz tam anlayamadığım için-- belirli aralıklarla, bu tartışmaları keyifle takip edebilir, z'liğin güzel dalgalarında kaliteli bir okuma keyfi yaşararak kulaç atabilirsiniz. ben atmıyorum meseladslk.

"bir çok z, neden aynı konuları sürekli konuşuyor" diye çok soru aldım. bunun nedeni drew barrymore.
50 first dates filminde, drew barrymore'un beyni eridiği için ertesi gün yaşadıklarını unutuyordu. bu durum z'lerin karakteristik özelliği. yoksa manyak mı bir insan bunları tekrarlasın. lakin z'liğin ana kurallarından birisi de tekrardır. önceki mesajın aynısını, konuyu, bir repliği, dün söylenen bir şeyi, başkasından araklanan bir entry'yi vs. tekrarlar ideal bir z. bu arkadaşlarımızı sevmeli, mıncırmalıyız.

güveç yedim ben örneğin az önce. bundan hoşlanıyordum ve bunu yedim. yargı dağıtmak yersiz. mezuna kaldım (dıps dıps)

herkeste ne hikmetse taraf olmayan bertaraf olur gibi bir yaklaşım var. bir şeyin ya yanında olmak zorundasınız ya da karşısında. eğer yanında değilseniz de karşısındaymış gibi muamele görüyorsunuz.

mesela birileri şimdi gelmiş boş boş yazıyorlar diyecektir. desinler de hiç önemli değil. üç beş satır yazıp dünyaya nizam verdiğini sanmaktansa boş boş yazıp boş yazdığını bilmek bana göre daha iyidir.

yalnız şunu da söylemeden geçemeyeceğim. sözlük açıldıktan bir kaç gün sonra yazmaya başladım ve kesintisiz yazmaya devam ettim. bu süreçte hiçbir zaman sözlükte eksi verilmesi gerektiğini düşünmedim aksine olmamasının olumlu sonuçlarını kendimce vurgulamaya çalıştım ama bu hafta içinde kendi kendime dedim ki keşke eksi verme imkanı olsaydı da hunharca eksileyebilseydim.

ben gördüm. hem her şeyi yazıyor hem hiçbir şey yazmıyor. artılar eksiler eşit ama sonunda kahkaha patlatıyorum nasıl beceriyorsa ne biçim şey.

teneke. çok ses çıkaran boş beleş kişi.