yazıp yazıp silmek

genelde yazarların başına gelen durumdur. hatta bazı yazarlar ilham gelmiyor diye şehir bölge değiştirirler başa gelen bir durumdur kafanızda geçen düşünceleri yazıya dökemezsiniz dolayısıyla siler tekrar yazarsınız. eğer yazıp yazıp silmek eylemini azaltmak istiyorsanız tavsiyem şudur kafanızda toparladığınız cümleyi sesli şekilde söyleyin sonra onu yazıya dökün işe yaradığını göreceksiniz.

öyle bir şeydir ki içinde durmaz , yazsan dökülür ama gönderemezsin cesaretin yoktur. yazdığını okuduğunda beğenmezsin bu mu şimdi dersin benim hissettiğimin, kelimelere ete kemiğe bürünmüş hali bu mu? bu durumlarda sıklıkla yapılan eylemdir. metin yazılır ve vazgeçip silinir.

yazar arkadaşımı tanımını silmeyip bizimle paylaştığı için tebrik ediyoruz. bak oldu. tanımlarını severek takip ediyorum, lütfen artık silme bizimle paylaş. okuyanların var.

sesli düşünmek gibi, yazarken düşünmenin sonucu olan olağan bir hadisedir.

sözlükteki yazarların en sevdiği olaydır. saatlerce üstüne düşünülmüş, araştırma yapılmış tanım ve başlıkların yeteri ilgiyi görmemesi fakat içinden gelenleri olduğu gibi aktarıp, "yok artık bunu da paylaşırsam insanlar linçler, hakkımda şunu düşünür" düşüncesiyle asla cesaret edemeyip sildiğim tanımlar çok olmuştur. 3 kere silip silip yazdığım tanımlari paylaşmaya sonunda cesaret etmiş ve 3'nde beğenildigini ve ilgi gördüğünü tespit etmişimdir. 1 kişi de okusa, hatta koca sözlük birleşip kimse yazdıklarınıza göz gezdirmese de okumasa da yazın. ben x zamanda yazdığım tanima denk gelince okuyorum ve yazdıklarımı beğeniyorum. o zaman aralığında hangi ruh haliyle yazmışım bunu görüyorum.

çok düşünen kişidir.

az önce bir başlık için girdiğim bir sürü şeyi okuduktan sonra silmem durumudur.

sussam gönül razı değil, konuşsam tesiri yok.

bunu ben de çok yaparım. bazen ifade etmek istediğim düşüncelerim hakkında doğru kelimeleri bulamamamdan ötürü o düşüncelerimi ifade etmediğim de olur. entry girerken de silip silip yazarım sürekli.

düşünceleri ifade edecek doğru kelimeyi bulmaya çalışmanın sonucudur.

dil ve zihin karmaşık yapılardır. bazen istendiği gibi örtüşmeyebilirler ve siz de kendinizi olabildiğince doğru ifade etmek için yazdığınızı silip düzeltme ihtiyacı hissedersiniz. böylece zihninizdekileri aktarmaya yetecek ifadeleri düşünüp tartmış ve en uygununu seçmiş olursunuz. ya da belki de sadece fikirleriniz ve duygularınız değişmiştir ve yazdıklarınızı yok etmek istemişsinizdir.

burada sıkça yaptığım eylem, yazıyorum yazıyorum sonra diyorum ki, ne gerek var buradan kime ne anlatıcaksın hem eğlenmek için buradasın, sonra hooop backspace tuşuna 5 saniye basmak suretiyle fikirlerimi sanal sonsuzluğa gönderiyorum.

sözlükte sık sık yaptığım eylem.

sık-sık başıma gelen durumdur. en sonunda amaan banane derim yazmam.

bazen karşı taraf ne dinlemeye ne anlamaya niyetlidir. bilirsin ki ne desen boş. hem deli gibi anlatmak istersin hem de bir daha konuşamayacak kadar susmak. birşey söylemek üzereyken aslında söylenecek birşeyin kalmadığının farkına varmaktır.

diyemediği sözcükler boğazında düğümlenmek.

"masal bizi anlatmıyor, sus dedim sus ve uyu"

bazen keşke ne düşündüğümü karşımdaki kişi direkt anlasa da uğraşmasam dediğim olaydır. içimdeki kararsız kişiliğin etkisi de vardır tabii ama genelde yazdığım şey düşüncelerimi tam olarak ifade edemediği için en sonunda yazmaktan vaz geçerim.

tam söyleyecekken neyse ya boş ver demenin wpdeki karşılığıdır.

=kafasını basket topu olarak kullanma isteği

iki türlü ortaya çıkar: bireyin düşünce özgürlüğü kısıtlanan fiilen baskıcı ülkelerde düşen yapraktan sorumlu tutulacağını ve ceza alacağını düşünüp silmesi, karşısındakinin hak etmediğini ve yazdıklarına değmeyeceğini düşünüp silmesi.