uzun vadede herkesin hayal kırıklığına uğratması

çok insan tanıdım ve bunların içinde er ya da geç beni hayal kırıklığına uğratmayan hiç kimse olmadı. demek ki insan böyle bir varlık.

ne demişler (bkz: uzun vadede herkes ölüdür)

sebebi beklentiler. tanıdıkça yada kişiye ısındıkça siz farketmeden beklentileriniz yükseliyor. o kadar yükseliyor ki ilk tanıdıgınız kişinin boyunu aşıyor. sonrası hayal kırıklıkları, senden bunu beklemezdim, nasıl bunu yaptı şeklinde devam ediyor. ınsanları ne kadar seversenız sevın beklentı ıcıne gırmeyın diyebilirim. daha mutlu bır ınsan olacagınızı garanti ederim

ınsan iliskilerinin her turlusunde bu risk vardir.

ne yani hayal kirikligi olabilir diye iliski mi kurmayalim?

ne yapalim "ya hayal kirikligi olursa" dusuncesiyle kendimizi bi manastira kapatip hakkin rahmetine kavusacagimiz gunu mu bekleyelim?

mevzu tadini cikarmak aga. bir saniyesine bile hukmedemedigimiz bu dunyada yakalanmis guzel duygularin yarinini cok kafaya takmadan tadini cikaralim.

insanlar hayal kırıklığı uğratmaz senin uzun vadede insanlara yüklediğin beklentilerin gerçekleşmemesi seni hayal kırıklığına sürükler.

çünkü karşı tarafın her halini görüyorsun o uzun vadede. önemli olan o kişinin buna değer bir insan olup olmadığı.
hepimiz birilerini hayal kırıklığına uğratmışızdır öyle veya böyle.
hem nasıl bir hayal kırıklığından bahsedildiği daha önemli.
hayatımı önemli derecede etkileyecek bir şey yapmadıysa ve iyi biri olduğuna inanıyorsam aman be moduna bürünürüm.
kimse masum değil sonuçta.

tanıdığın herkese misyon yüklemezsin olur biter.

bizi de üzdüler ama sabah kalkıp işimize gittik.

herkese güvenen ve herkesle bağ kuran bir tip değilimdir. küçükken bir hayal kırıklığı yaşadım hâlâ da içimde hissederim acısını… aradan uzun zaman geçti birisi çıktı karşıma dedim ki beni bırakmaz, herkes gider o gitmez, beni anlar, yanımda olur, korur kollar dedim çok sevdim, çok bağlandım. 2. bir darbe yaşamak istemedim, 2. bir hayal kırıklığı yaşamamak için çok büyük bir savaş verdim çünkü daha 1.’nin acısı içimdeyken 2.’’yi nereye sığdıracaktım ki… herkesten farklı olduğunu düşündüğüm biriydi 4 senedir tanıyordum onu ama hayatım boyunca beni onun gibi anlayan birisi olmamıştı. çok güzel hayaller kurmuştum, ona sarılınca kendimi çok güvende hissediyordum, ona sarılmak huzur veriyordu, ona bakarken gözlerimin içi gülüyordu çok başkaydı her şey. duygularını kullanmayı seven biri değilimdir hep mantığımla hareket ederim ama ona karşı hiç mantıklı olamadım hep duygularımla hareket ettim ve yine bir hayal kırıklığı yaşadım:))) yanlış anlaşılmasın burada anlattığım hikaye bir aşk hikayesi değil, çok saf, çok temiz duygularla sevdiğim değer verdiğim bir abimdi kendisi…

herkes öldürür sevdiğini. kimi bir bakışıyla yapar bunu, kimi dalkavukça sözlerle...

tamam ramiz dayıya çokta bağlamayalım şimdi ama ilk defa bir genellemenin dışında kalmanın haklı gururunu yaşıyorum. ben kısa vadede hayal kırıklığına uğratırım insanları.

hayal kırıklığı nedir demeli önce istediğin beklediğin şeylerin olmaması değilmi beklenti tanıdıkça yükselir anacak unuturirz karşının da insan olduğunu bi sınırı olduğunu yada en basitinden onunda hayalleri olduğunu. sonrada olmayan şeyler için bi suçlu ararız hayal kırıklığına uğrattı deriz.