uzun ve toksik ilişkiden çıkmak

toksik moksik hikaye. seven sevdiğini üzmez. üzüyorsa da o işten hayır gelmez. yeni sulara yelken açmak lazım. hayırlı yelkenler.

inanılmaz bir süreç gerçekten. o ana kadar kendini güzel sağlıklı bir ilişkide falan sanıyorsun, anlatıyorsun örnek veriyorsun falan. sonra o an geldiğinde mutsuz olan sensin, tükenmiş olan sensin, susan sensin, idare eden sensin, önce bunun kavgasını veriyorsun kendinle.. o zamana kadar ben kendime bu kötülüğü neden yaptım diyorsun. sonra tabi yavaş yavaş çözülme başladıkça, önce kendini sonra işte artık ne ise affetmeye başladıkça, kabul etmeye başladıkça, yasını tuttukça ağladıkça falan gözün kafan şişene kadar üzerinden akıp gidiyor o toksikliğin izleri.. sonra bir bakıyorsun özlediğin kendin olmuşsun.

altı ay falan sürdü galiba arınma dönemi. değişebilir tabi. böyle geçti benim için. vay beeeee.

(bkz: boşanmak)

güldürdü biraz kusura bakmayın. benzer bir tecrübeyi yaşamış olmanın o garip hissi. fakat bizimkinde "tok" da yok direkt "s*k" gibiydi.

(bkz: uzun ilişki yasaklanmalı)

bir olayın, ilişkinin içinde ne yaşadığınızı pek anlayamazsınız ama bitince ve üzerinden biraz zaman geçince hayattan aldığınız keyif, günün kalanında herhangi bir endişeniz kalmayınca rahatlarsınız. saçma sapan sinir harbi durumlar, manipülasyonlar ve psikolojik şiddet o anda kabul ettiğiniz ama sizde bir şekilde sıkıntı yaratan şeylerdir. özellikle sonrasında sağlıklı bir ilişki yaşıyorsanız farka inanmazsınız.