vazgeçilen olmamak için yapılması gereken şey

maalesef vazgeçen olmaktır. aksi takdirde vazgeçilen tarafındasınız demektir. çünkü insanlar ufak bir kısmı hariç acımasız ve merhametsiz.

bence çok kangren bir yaklaşım. niye bu kadar uçlarda dolaşıyorsunuz ki? vazgeçen geçer, bu senden bir şey eksiltmez. vazgeçilmez biri olmanın sana bir şey kazandırmayacağı gibi...

bardağın hangi tarafından baktığına bağlıdır.insanlar sizden çıkarları için vazgeçmeyebilir de.demem o ki vazgeçilen olmak ya da olmamak önemli değil.önemli olan siz ve hayatınız.

kendinize bu tip sorular soruyorsanız etrafınızdaki kimsenin vazgeçilmezi olmayacaksınız demektir. çok şey yapmayın kendiniz olun. vazgeçmek istemeyen zaten hissettirir.

bir şey yürümüyorsa vazgeçilen olmaktan utanmam çekinmem. ha aşkın matematiği böyle ilerlemiyor evet. ama artık sevilmiyorsam o sevgiyi dilenmek de bana göre değil. (bkz: breh breh breh lafa bak)

küçümsemek. kucumsediginiz kişi durumu kabullenenrz ve bunu değiştirmek için gözünüze girmeye çalışır hep. girdiği an da terk eder ve zafer purosunu yakar.

çok üst düzey bir taktik verirdim ama inanın bilmiyorum. ben de öğrenmek adına geldim yok mu bir püf noktası falan ?

sosyal ve beşeri bilimleri çok iyi bilmek. evrimi ve kadın-erkek doğasını da anlayabilmek. aslında işlevsel olmak da denebilir pratik zekayla karışık zaten vazgeçme durumu diye bir kavram kalmıyor o zaman. kısa yoldan gidiyim diyorsanız clitorisin yerini bilin yeterli olacaktır.

bunun için çabalamamaktır. hayat başkalarının fikirlerini ya da hareketlerini düşünerek yaşamak için çok kısa.

kendinizi bu duruma sokmayın kimsenin vazgeçmemesi için çabalamaya değmiyor çünkü

üstüne düşmeyin, onsuz yapamam moduna sakın girmeyin. bunların ikisini birden yaparsanız mabadınıza bir adet tekme yemeniz kuvvetle muhtemel.

elbette madde madde bir şeyler sıralanabilir ama lüzumsuz bir uğraş olacaktır. kendinize inanmaktan vazgeçmemeyi deneyin. o vakit başka birinin ya da birilerinin vazgeçilmezi olmak umrunuzda olmaz.

çok sıkıntılı bir istek olmakla beraber, kaçan kovalanır diyorum.
fakat böyle bir şey istemek çok gereksiz bana göre. birisi yanınızda, hayatınızda olmak istemiyorsa, neden bu zorlama? kendinize saygınız olsun biraz. zaten zorlama olan her şey bir gün elbet biter.

vazgeçmektir.

taktiksel davranmayı öğrenmeniz gerekir en başta. rol yapmayın ama söylemleriniz dümdüz olmasın, sahte gizem yaratmayın ama herşeyi de anlatmayın. öğrenince şaşıracağı şeyleri bir çırpıda değil yavaş yavaş sırası geldikçe öğrensin.

bu dediğim pek hoş olmayacak ama duygusal olarak canını acıtın. öyle bi deneyim yaşasın ki bu can acıtma seansı sırasında ne gidebilsin ne kalabilsin. tam ortada tutun onu. ağzınızın içine baksın. bunu farketseniz de çaktırmayın. ara ara rahatlasın ara ara tedirgin olsun. gitmek her geçtiğinde aklından canının acısı da gelecektir aklına, gidemeyecektir.

her düştüğünde onu ayağa kaldırın ve bunu farkettirin ona. vicdanına oynamayın ama yaptığınız iyiliği bir şekilde görmesini sağlayın.

tüm yaptıklarınızı yoğun bir duygu seli içinde yapın. ayrılık konuşması yaptığınızda çok seven ama ayrılmak zorunda olan biri gibi davranın, bir süre ayrıysanız kavuşmanıza yükleyebildiğiniz her anlamı yükleyin.

ufak ufak sosyal çevresini daraltın. karşı cinsten kimse kalmayıncaya değin sistematik olarak uzaklaştırın onu herkesten. hem cinsi olarak sadece pasif davranan kişilerle arkadaşlık etmesine ön ayak olun. bunu farkettirmemek olanaksız ama kıskançlık güzel bir silah bu noktada.

onu çok özleyin ve bunu da ondan an be an haber almaya dönüştürün. durup durup size açıklama yapsın nerede olduğunu, ne yaptığını söylesin. bir yerden sonra bu haber vermeler izin istemelere dönecektir göreceksiniz.

en riskli olan metod ise sevmektir. severseniz terk edilmezsiniz ama bu sevme işi de gösterilmiyorsa bir yerden sonra rutin gelir ona. yani bunu rutinleştirmeyin her an sevdiğinizi hissettirecek şeyler yapın. mutlu edin onu, kendinizden ödün vermeden mutlu edin. şımarsın ama arsızlaşmasın, beklenti yaratmayın ama "sürprizlerle dolusun" lafını hakedecek seviyeye gelin. bu zaten en riskli olanı çünkü asla tam yapılamaz ve sonuç yüzde 70 vazgeçilmeyle sonuçlanır.

tüm bunları yapmak sizi ciddi bir sosyopat yapacaktır ve inanın bozduğunuz ruh halinizden kıymetli değildir hiç kimse. sadece sevin derim ben. kıymet bilen biri ise zaten gitmeyecektir.

vazgeçilen olmamak için vazgeçen olmayı asla düşünmemektir.
yorulup kapısında düş, ama gözünden düşme.

1- vazgeçilmekten korkmamak.
2- her an vazgeçecek gibi davranmak.

nerenin havası bu güzelim?
ah, hint kumaşı mı kalmış şu devirde
sana benden bir tavsiye
gel, inceldiği yerden kopalım biz.

formül basit.vazgeçilmek istemeyen vazgeçen olacak

bizden vazgeçenler, genelde kaybederler. kendileri bilir arkadaşlar, bence bu kadar kasmayın.