vazgeçilen olmamak için yapılması gereken şey

insan ne yaparsa yapsın vazgeçilen ise eğer bundan kurtulamaz önemli olan sizden vazgeçmeyecek olan insanları bulmak ve onları anlamak onlardan vazgeçen olmamak...

vazgeçmek

"vazgeçebilen insan" potansiyeline sahip olmak.

vazgeçilebilir olduğunuzu kabullenmek, kendinizi ortaya koymaktır açık yüreklilikle.
taktiklerle, satranç oynar gibi ilerleyen ilişkiler midemi bulandırıyor. her ne isem o olarak, özümü ve var oluş biçimimi kabul etmeyen herhangi biri hayatımda olmak zorunda değil. ben de onun hayatında olmak zorunda değilim. toksik ilişkiler bu toksik sorular yüzünden peydahlanıyor.
"umursamayacaksın."
"g*tünü kaldırmayacaksın."
"hemen cevap vermeyeceksin."
"sen vazgeçeçeksin."

ay hadi oradan. insan olarak neresinde oluyorsun sen bu işin? senin samimi duyguların nerede oluyor?
konuşmaya hazır değilsen, çok kırgınsan, zamana ihtiyacın varsa, konuşmak istemiyorsan o telefon açılmaz, o mesaj cevaplanmaz. değer görmediğin, gelecek görmediğin, seni yoran, yıpratan bir ilişkideysen vazgeçersin. kimse b*klu g*tüyle insan terbiye etmeye kalkmasın. vazgeçilmez olacağım diye yapılmaz bunlar.

ha vazgeçememek de vazgeçilmez olmak da ayrı sakat duygular zaten. toksik romantizminiz sizi boğacak duruma gelene dek size "ayyy vazgeçemiyoruz, birbirimize korkunç şeyler yaşatıyoruz ama çok bağlıyız" gibi gelse de, o eski sevgilisini öldüren, kendisinden boşanmak isteyen karısını vuran canavarların hepsi "vazgeçmeyi bilmeyen" obsesif, kompleksli manyaklar. o ölen kadınlar da "vazgeçilemeyen" kadınlar.

senden kolayca vazgeçebilecek insanlarla ve sahte ilişkiler içinde bulunmamak.

hiçbir şey. bunun için çabaladığınız bir mevzuda barınmayın.
daha büyük bir hata yapmış olursunuz.

vazgeçebildiğiniz taktirde vazgeçilmez oluyorsunuz zaten.

kimse vazgeçilmez değildir. o yüzden en fazla önce vazgeçen olunabilir.

varlıgını kıymetli kılmaktır. ağırlığını koymaktır.

(bkz: hiçbir şey)
vazgeçmek isteyen her türlü vazgeçer. neden omurgasız gibi sırf birileri bizden vazgeçmesin diye şekilden şekile girelim ki?

vaz geçmek

o derece yani?
benden vazgeçme ihitimali olan bir duruma beni getirecek, ben de vazgeçilen olmamak için birşeyler mi yapacağım?
kolumu kıpırdatmam.
bu her zaman benim için böyle.
gitmek isteyen gitsin, kafası mı karıştı?
yardım ederim.
"bence onu seçmelisin" derim.
ha bir de şu var, benden vazgeçilme ihtimalini hissettiğim an, ben daha önce vazgeçerim.
zorla kalıp, kene gibi yapışamam.
benden başkası ile daha mutlu olacağına inanıyorsa, gitsin ve olsun.

hiçbir şey. bir insan için bir şeyler yaptığında ilk vazgeçilen sen oluyorsun. vazgeçmek istemeyen insan vazgeçmiyor.

kimseye muhtaç olmamak.