vücudu boyama defterine dönmüş dövme manyağı tip

gelen gecenin grafiti yaptigi 1 duvar hissiyati veren tip. annesi istese 1 bardak su vermez gitmis tum parasini dovmecide yemis denyo. evet.

sadece kendisini ilgilendiren bir durum.

blackout ve saçma sapan çizgi film karakterleri olmayanları aşırı çekici geliyor bana. tribal ve spartan olanları beğeniyorum.

bir ay içerisinde ufaktan başlayacağız boya badana işine. pinterest ya da hazır çizim dövme istemiyorum. kendim birkaç bir şey tasarladım ama dövmeci arkadaş geliştir biraz dedi. o da el attı şimdilik beklemedeyiz.

+ nasıl çizmişim ama.
- abi sence olmuş mu?
+ olmuş.
- bok olmuş.
+ hadi yaaa
- ben üstünde çalışayım bunların.
+ çalış çalış bekliyom.

herkesin hayatına kimse karışamaz.
yakışana yakışıyor ama her şeyden önce o dövmelerinin mutlaka bir hikayesi oluyor.
en basit figür olsa dahi bir hikayeye ya da tepkiye dayanıyor.

genç yaşlarda kimi isyan, tepki unsuru olarak meyil ediyor kimi de yalnızca özeniyor. (özenmek konusu ilerleyen yaşlarında daha çok pişmanlığa sebep olabilir.) ancak hangi koşul ile olursa olsun, özentilik dahi olsa bunların hepsi birer hikaye demektir.

iyisiyle kötüsüyle anımsamak demektir o dövmenin yapıldığı anı, o dönemki psikolojiyi, yapılmadan önceki duygu durumunu ve yapıldıktan sonraki hisleri yani geçmişi üzerine kazımaktır bir manada.

o nedenle hem yakışır hem de anlatır dövmeler hayatının bir bölümünü yahut özetini kişinin.

ileri yaşlarda yapılan dövmelerin de tüm bunlardan bağımsız bir tarafı yok ama elbette özenmek faktörü hiç yok diyemesek bile genç yaşlara oranla daha az olacaktır.

yapmak isteyen yapsın, özenmek isteyen özensin özetle her biri bir anlam içeriyor ve insanların anlam verdikleri şeyleri yargılamak veya karışmak bizleri saygısız ve cehalet manyağı tip haline dönüştürür.

böyle bir tip olmaktan sakınırım.

gerçekten böyle bir şey istiyorum ben.